Elipsa (matematyka)
Z Wikipedii
Elipsa to krzywa stożkowa opisana równaniem
gdzie a i b to długości półosi elipsy.
Można to również zapisać w postaci parametrycznej:
albo biegunowej:
gdzie e to mimośród elipsy:
natomiast θ jest kątem.
Można też ją zdefiniować jako zbiór punktów X, których suma odległości od dwóch punktów zwanych ogniskami elipsy (na rysunku F1 i F2) jest równa pewnej liczbie 2a (długość jej wielkiej osi). W tym ujęciu można elipsę zdefiniować dla każdej przestrzeni metrycznej.
Szczególnym przypadkiem elipsy jest okrąg. Elipsa jest szczególnym przypadkiem superelipsy.
Pole powierzchni ograniczonej przez elipsę:
Obwód elipsy jest dany tzw. całką eliptyczną i nie daje się w ogólnym przypadku zapisać w postaci algebraicznej.
Przybliżony wzór:
Odpowiednikiem elipsy w przestrzeni trójwymiarowej jest elipsoida.
Spis treści |
[edytuj] Właściwości
[edytuj] Styczna
Styczna w punkcie P do elipsy o ogniskach jest dwusieczną kąta zewnętrznego trójkąta ΔF1PF2. Jest to równoznaczne z tym, że promień świetlny wychodzący z jednego ogniska elipsy po odbiciu (zgodnie z zasadą, że kąt padania jest równy kątowi odbicia) od krawędzi elipsy przejdzie przez drugie ognisko (kolorowe kąty na rys 1 mają równe miary).
[edytuj] Dowód
Załóżmy, że dwusieczna tego kąta nie jest styczną, czyli przecina elipsę w pewnym punkcie Q różnym od P.
Niech F1' będzie odbiciem F1 w dwusiecznej. Z symetrii wynika, że
- F1P = F1'P, więc F2P + PF1' = 2a,
gdzie a oznacza długość dużej półosi elipsy. Podobnie pokazujemy, że
- F2Q + QF1' = 2a.
Z rachunku kątów otrzymujemy, że są współliniowe, zaś są niewspółliniowe.
Stąd F2P + PF1' < F2Q + QF1'. Jest to sprzeczne z F2P + PF1' = 2a = F2Q + QF1'.
Zakładając nieprawdziwość tezy, doszliśmy do sprzeczności, zatem teza została udowodniona.
[edytuj] Dwie styczne
Gdy z punktu S leżącego na zewnątrz elipsy poprowadzimy dwie proste, styczne do elipsy w punktach K i L, to
(kąty o tych samych kolorach na rys 2 mają równe miary).
[edytuj] Dowód
Odbijamy elipsę w obu stycznych. Ogniska obrazów oznaczamy odpowiednio przez
Wtedy F2F1' = f2F1'' = 2a (a - duża półoś; wynika to z własności stycznej) oraz SF1' = SF1'', bo są obrazami tego samego odcinka.
Zatem ΔSF2F1' = ΔSF2F1'',
więc (dowiedliśmy równości kątów przy ogniskach)
oraz
gdzie L' - odbicie L w SK.
Stąd
czyli
Ponieważ
to
Udowodnilismy równość kątów przy S.
[edytuj] Trójkąt opisany
Gdy punkty leżące wewnątrz trójkąta ΔABC spełniają
to istnieje elipsa o ogniskach wpisana w trójkąt, czyli styczna do jego trzech boków. Wtedy zachodzi również Szczególnym przypadkiem takiej elipsy jest elipsa o ogniskach w ortocentrum i środku okręgu opisanego na trójkącie (rys 3).
[edytuj] Dowód
Możemy tak dobrać dużą półoś elipsy, żeby była styczna do AB. Z własności o dwóch stycznych mamy, że jest ona styczna do pozostałych boków trójkąta, bo zachodzą równości odpowiednich kątów. Korzystając ponownie z własności stycznych otrzymujemy równość
Dokonując rachunku na kątach otrzymujemy powyższe równości dla ortocentrum i środka okręgu opisanego, z czego wynika, że istnieje elipsa wpisana w trójkąt o takich ogniskach.
[edytuj] Okrąg opisany
Niech X będzie rzutem prostokątnym ogniska elipsy na styczną do niej. Miejscem geometrycznym wszystkich punktów X jest okrąg o środku w środku odcinka łączącego ogniska i o promieniu równym dużej półosi elipsy (czerwony okrąg na rys. 4).
[edytuj] Dowód
Poprowadźmy dwie równoległe styczne do elipsy w punktach Są one symetryczne względem środka S elipsy, więc F1XF2Y jest równoległobokiem.
Niech będą rzutami prostokątnymi ognisk na styczną w Y, zaś na styczną w X. Odbijamy X w prostej AB otrzymując punktX'.
Punkty są stmetryczne względem S, więc BX' = BX = YD.
Stąd BDYX' jest równoległobokiem, czyli BD = YX'.
YX' = YF1 + F1X' = YF1 + F1X
BD = YF1 + YF2 = 2a, gdzie a - duża półoś (korzystamy z równości wynikających z istnienia odpowiednich równoległoboków).
BD jest średnicą okręgu opisanego na prostokącie ABCD, którego środkiem jest S, więc BS = DS = a, co należało pokazać.