Devil May Cry (seria)
Z Wikipedii
Devil May Cry – seria gier hack and slash, których akcja dzieje się współcześnie, produkowana przez Capcom i stworzona przez Shinji Mikami. Początkowo zamierzona jako sequel w serii Resident Evil Devil May Cry jest nazywane źródłem podgatunku gier akcji nazwanego Extreme Action. Fabuła serii toczy się wokół celu głównego bohatera, Dantego, którym jest pomszczenie morderstwa matki przez eksterminację demonów. W międzyczasie spotyka swojego dawno zaginionego brata, z którym tworzy niestabilną znajomość. W dalszej części fabuły okazuje się, że władca demonów Mundus jest odpowiedzialny za utratę matki i skorumpowanie brata Dantego. Rozgrywka składa się z ciężkich scen walki, w których gracz musi wykonywać długie ataki unikając odnoszenia obrażeń. Ten element, czas i ilość zdobytych przedmiotów jest używana do wyliczenia wyniku gracza.
Seria osiągnęła sukces marketingowy, sprzedając pierwsze trzy części w wielu milionach sztuk i zostając odznaczonymi "Tytułami Platynowymi" przez Capcom. Sukces serii gier doprowadził do stworzenia komiksów, powieści, tworzonej serii anime, przedmiotów kolekcjonerskich i różnych lalek prezentujących postacie.
Spis treści |
[edytuj] Powstanie serii
W 1998 po ukończeniu Resident Evil 2 rozpoczęto prace pod nadzorem Hideki Kamiya pod szyldem "Team Little Devil" nad grą na PlayStation 2 z serii Resident Evil[1]. Wczesna praca badawczo-rozwojowa łączyła się z wyjazdem do Hiszpanii w celu sprawdzenia różnych zamków jako podstawy środowiska gry. Już we wczesnym stadium ustalono jednak, że ma się ono różnić od formuły Resident Evil i całego gatunku survival horrorów. Zamiast porzucić projekt zmieniono założenia i powstała gra Devil May Cry[2].
Chociaż seria znacznie różni się od początkowego zamysłu, jej pochodzenie jest wciąż widoczne. Od powracających postaci bossów przez groteskowych przeciwników i konieczność rozwiązywania szczegółowych zagadek, kończąc na ostrzeżeniu "This Game Contains Scenes Of Violence And Gore" w sekwencji otwierającej grę i ekranach końca gry "You Are Dead". Brutalne ruchy końcowe niektórych potworów również przypominają o pochodzeniu gry.
[edytuj] Gry w serii
| Tytuł | Rok | Platformy |
|---|---|---|
| Devil May Cry | 2001 | PlayStation 2 |
| Devil May Cry 2 | 2003 | PlayStation 2 |
| Devil May Cry 3: Dante's Awakening |
2005 | PlayStation 2, PC |
| Devil May Cry 4 | 2007 | PlayStation 3, PC, Xbox 360 |
Seria ułożona w kolejności chronologicznej:
1. Devil May Cry 3: Dante's Awakening
2. Devil May Cry (anime)
3. Devil May Cry
4. Devil May Cry 4
5. Devil May Cry 2
[edytuj] Wspólne elementy rozgrywki
Rozgrywka opiera się głównie na szybkich i "stylowych" walkach. Otrzymanie wysokiego wyniku za styl wymaga długich ataków i unikania ataków przeciwników. W późniejszych częściach system walki został lekko zmodyfikowany tak, aby gracze musieli różnicować użwane ataki do osiągnięcia większej rangi. Ranga jest opisywana podczas walk za pomocą liter (od najgorszej do najlepszej): D, C, B, A, S. Rangi reprezentowane są też przez słowa zaczynające się na jej pierwszą literę (na przykład "Dull" dla D). Trzecia część wprowadziła rangi "SS" i "SSS". Każdy poziom lub "misja" również są oceniane przy użyciu tych liter[3].
Gry zawierają również niektóre elementy gier przygodowych (rozwiązywanie zagadek, eksploracja poziomów), lecz najwięcej czasu gry w gry serii Devil May Cry zajmuje ciągła akcja.
Umiejętność Devil Trigger umożliwia bohaterowi transformację w demona z dodatkowymi siłami, wybieranymi na podstawie przymanej w tym czasie broni. Podczas gdy zwiększa się siła i szybkość bohatera, wolniej odnawia się jego energia życiowa[3].
Dante jest głównym bohaterem gier, chociaż Devil May Cry 2 umożliwiał grę za pomocą dwóch innych postaci (Lucia lub Trish), edycja specjalna Devil May Cry 3: Dante's Awakening kontrolowanie Vergila, natomiast w Devil May Cry 4 głównym bohaterem będzie Nero.
[edytuj] Innowacyjność serii
Każda z gier w serii dodawała nowe elementy do rozgrywki.
Devil May Cry wprowadził rangi i pomiar "stylu", zachęcając graczy do ciągłych ataków[3].
Devil May Cry 2 dodało możliwość tworzenia kombinacji ataków w powietrzu oraz natychmiastowej zmiany broni bez zaglądania do inwentarza.
Devil May Cry 3: Dante's Awakening pozwoliło na wybór stylu rozgrywki, umożliwiając graczom wybór ulubionej techniki. Każdemu z czterej podstawowych stylów przypisano osobne punkty doświadczenia. Dodano przycisk natychmiastowej zmiany broni białej[4].
Devil May Cry 4 przyniosła innowację w postaci ramienia głównego bohatera, Nero – "Devil Bringer", który pozwoli graczom na telekinezę[5],oraz zmianę stylu w dowolnym momencie rozgrywki.
[edytuj] Popularność serii
Z serii Devil May Cry sprzedano ponad pięć milionów kopii na całym świecie[6], z czego każda gra otrzymała tytuł platynowej[6]. Devil May Cry jako określany jako twórca podgatunku gier akcji, nazwanego "Extreme Combat", w którym głównym założeniem jest walka potężnych herosów z hordami przeciwników w stylowy sposób[7]. Gry z tej serii porównywane są w recenzjach z innymi trójwymiarowymi grami akcji (m.in. God of War[8][9], Chaos Legion[10] i Blood Will Tell[11]).
Pewność i nieustraszenie Dantego przyczyniły się do jego popularności. Znalazł się na siódmym miejscu listy Game Crush "Top 10: Najwięksi twardziele gier komputerowych" ("Top 10: Most Badass Video Game Characters")[12] i trzecim miejscu "Dziesięciu najfajniejszych postaci gier komputerowych" ("Top ten coolest video game characters") według Screwattack[13]. Popularność serii spowodowała powstanie figurek z postaciami serii produkowanymi przez Toycom[14] i Kaiyodo[15][16].
[edytuj] Inne media
W Japonii w 2002 wydano dwie powieści Devil May Cry, napisane przez Shinya Goikedę i zilustrowane przez Shiro Miwę. Pierwsza, nazwana Devil May Cry Volume 1, została wydana w Japonii jednocześnie z pierwszą grą. Jej fabuła dotyczy przygód Dantego przed wydarzeniami z pierwszej gry. Druga powieść, Devil May Cry Volume 2, wydana została przy okazji wydania drugiej gry, a jej akcja dizeje się po wydarzeniach z pierwszej gry. Wydawca powieści TokyoPop wydał książki w Stanach Zjednoczonych - odpowiednio - w czerwcu i listopadzie 2006.
Zarówno w Japonii, jak i w Stanach Zjednoczonych wydano dwa tomy planowanej trzyczęściowej mangi Devil May Cry 3. Fabuła toczy się rok przed wydarzeniami z gry Devil May Cry 3 i opowiada o tym, jak postacie z gry stały się tym, kim są w grze.
W 2004 kanadyjski wydawca Dreamwave Productions wydał trzy numeru komiksu na podstawie pierwszej gry, lecz zbankrutował w 2005 i komiks nie został kontynuowany[17].
Seria anime nazwana Devil May Cry zadebiutowała na kanale WOWOW w Japonii 12 czerwca 2007. Seria ukazała się w 12 odcinkach.[18][19]. Serial wyprodukowany został przez studio Madhouse, a jego reżyserem jest Shin Itagaki. Bingo Morihashi, jeden ze scenarzystów trzeciej i czwartej gry z serii, znalazł się wśród scenarzystów anime.
[edytuj] W innych grach
- W grach Viewtiful Joe (innej serii Capcomu, również stworzonej przez Hideki Kamiya) Dante jest jedną z postaci, którą można kierować w wersji PS2 pierwszej Viewtiful Joe i PSP gry Viewtiful Joe: Red Hot Rumble. W tej drugiej występują też Vergil, Trish, Sparda, Marionette i Plasma.
- Dante miał wystąpić w grze Soul Calibur III[20].
- Dzięki umowie pomiędzy Capcomem i Atlus, projektant postaci Megami Tensei, Kazuma Kaneko, wykonał projekty demonicznych form Dantego i Vergila do gry Devil May Cry 3: Dante's Awakening. W zamian Atlus dołączył postać Dantego (z Devil May Cry 2) jako postać w rozszerzonym wydaniu gry Maniax (znanej w Ameryce Północnej jako Shin Megami Tensei III: Nocturne[21].
- Dante został dołączony jako postać na karcie w SNK vs. Capcom: Card Fighter DS oraz występuje gościnnie w Capcom Fighting Evolution pod koniec fabuły Jedaha Dohmy[22].
Przypisy
- ↑ Mielke, James: The Okami Family Tree. 1UP.com, 2006-18-08. [dostęp 2007-03-29].
- ↑ E3 2001: Interview with Shinji Mikami. IGN, 2001-05-17. [dostęp 2007-05-25].
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Devil May Cry Instruction Booklet. Capcom, 2001.
- ↑ List of styles in Devil May Cry 3. devilmaycry.org. [dostęp 2007-04-03].
- ↑ Official English language DMC4 site from Capcom Japan. [dostęp 2007-01-31].
- ↑ 6,0 6,1 Platinum Titles. Capcom, 2007-01-17. [dostęp 2007-04-04].
- ↑ Chris Bateman, Richard Boon: 21st Century Game Design. 2005-08-29, ss. 246-247. ISBN 978-1-58450-429-0.
- ↑ God of War. IGN. [dostęp 2007-04-03].
- ↑ God of War Review. Playstation World, 2005-06-16. [dostęp 2003-04-03].
- ↑ Varanini, Giancarlo: Chaos Legion review. Gamespot, 2003-08-04. [dostęp 2007-04-03].
- ↑ Bedigian: Blood Will Tell review. Gamezone, 2004-29-09. [dostęp 2007-04-03].
- ↑ Rocco Inzauto, Edward: Top 10: Most Badass Video Game Characters. 2007-02-25. [dostęp 2007-04-20].
- ↑ Top ten coolest games. [dostęp 2007-04-20].
- ↑ Borst, Brian: Devil May Cry Action Figures review. 2003-06-01. [dostęp 2007-04-20].
- ↑ Amazon.com Listing for Devil May Cry 2 Action Figures. [dostęp 2007-04-23].
- ↑ Amazon.com Listing for Devil May Cry 3 Dante Revoltech action figure. [dostęp 2007-04-23].
- ↑ Dreamwave Productions closes up shop. [dostęp 2007-04-23].
- ↑ ActiveAnime:Devil May Cry Anime and Pre Site Opening. [dostęp 2007-01-23].
- ↑ Devil May Cry anime official site (ja). [dostęp 2007-01-23].
- ↑ Ransom-Wiley, James: Joystiq's report on Dante's inclusion on the Soul Calibur III roster. 2005-02-09. [dostęp 2007-04-04].
- ↑ Atlus USA presents Shin Megami Tensei: Nocturne. Atlus. [dostęp 2007-04-16].
- ↑ Fighting Evolution- JEDAH by *UdonCrew. [dostęp 2007-05-25].
