Czetwertyńscy
Z Wikipedii
Czetwertyńscy - to ród książęcy będący gałęzią ruskiej dynastii Rurykowiczów herbu własnego (odmiana herbu Pogoń Ruska). Trzeci syn wielkiego księcia kijowskiego Jarosława Mądrego - książę Izajasław Turowski (zm.1078) ożenił się w 1048 r. z Gertrudą Piastówną (zm.1107) - córką Mieszka II. Ich trzecim synem był książę Światopełk Połocki (zm.1113). Od jego najstarszego syna Jarosława (zginął w 1123) idzie linia książąt wołyńskich. Piąty wnuk Jarosława - Gleb (zm. 1195) był księciem Dubrowicy na Polesiu. Najstarszym synem Gleba był książę piński Włodzimierz (zm. 1228). Od niego idą książęta Ostrogscy. Natomiast drugim synem Gleba był książę Aleksander Dubrowicki, który zginął w 1223 roku podczas bitwy nad rzeką Kałką. Od niego idzie linia książąt dubrowickich, której jedną z gałęzi są książęta Czetwertyńscy. Pierwszym księciem w XV w. na Czetwertni był Aleksander (zm. 1450).
Książęta Czetwertyńscy żyją do dnia dzisiejszego. Jednym z przedstawicieli rodu jest ks. Albert Światopełk-Czetwertyński, który wyjechał z Polski do Kanady w latach 1960. i powrócił do kraju w 1990r. Książę Albert wydał w 2004 r. książkę "Czetwertyńscy na wozie i pod wozem", opisującą historię swoich rodziców i rodzeństwa, w szczególności dzieje ks. Róży, której pałacyk w warszawskich Alejach Ujazdowskich został w latach 1960. zburzony przez rząd Stanów Zjednoczonych. Na miejscu pałacu powstał budynek ambasady USA, a ks. Albert złożył w nowojorskim sądzie pozew przeciwko Stanom Zjednoczonym, domagając się wypłaty odszkodowania za nieruchomość, który - zdaniem rodziny - został przejęty niezgodnie z prawem PRL.
