Czerniawa-Zdrój
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: Styl, formatowanie, ewentualne NPA. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Współrzędne: 50°54' N 15°18' E
|
||||
| W granicach miasta | od 1 stycznia 1973 | |||
| Położenie | 50° 54' N 15° 18' E |
|||
| Wysokość | ≈540 m n.p.m. | |||
| Strefa numeracyjna | 75 | |||
| Tablice rejestracyjne | DLB | |||
Czerniawa-Zdrój - uzdrowisko, obecnie dzielnica Świeradowa-Zdroju położona w powiecie lubańskim w województwie dolnośląskim, na stoku Gór Izerskich w sąsiedztwie wielkich kompleksów leśnych na zboczach górskich. Jedno z najstarszych uzdrowisk na Dolnym Śląsku.
W uzdrowisku występują wody lecznicze, radonowe, szczawiowe, wypłukują metale ciężkie, choroby płuc i oskrzeli oraz wiele innych. W bezpośredniej okolicy ciekawostka – punkt zaburzenia grawitacji (samochód sam jedzie pod górkę); to tylko złudzenie optyczne.
Spis treści |
[edytuj] Przyroda
[edytuj] Zwierzęta
W okolicy występują takie zwierzęta jak: sarny, jelenie, dziki, nornik zwyczajny, nornik bury, ryjówka aksamitna, łasica oraz ptaki: pluszcz, świergotek nadwodny i lerka borowa. W wodach torfowisk wiele skorupiaków (także rzadkich).
[edytuj] Roślinność
- Układy piętrowe: piętro pogórskie do wysokości 400 m: głównie lasy liściaste, także świerki, bukowe lasy, np. w okolicy Świeradowa-Zdroju, przy drodze prowadzącej z uzdrowiska do Czerniawy-Zdroju (paproć zachyłka trójkątna, podarycznik pospolity, gajowiec żółty, żywiec cebulkowy, czyściec leśny, przytulia hercyńska, fiołek leśny). Lasy bukowe regla dolnego przechodzą w wyższych partiach gór w bory świerkowe o charakterze naturalnym. W najwyższych partiach gór, nad ciekami wodnymi rozwinięte zbiorowiska ziołorośli ( modrzyk górski, tojad mocny, rutewka orlikolistna). Rzadzko wierzbownica okółkowa, gorysz miarz, miesięcznica trwała, fiołek dwukwiatowy, miłosna górska, śledziennica naprzeciwlistna i szafran wiosenny. *Miejsze i większe torfowiska wysokie z typową roślinnością torfowiskową, najbogatsze na Hali Izerskiej.
- Rezerwat florystyczny Torfowiska Izerskie w płaskim obniżeniu doliny Izery między grzbietami Średnim a Wysokim o pow. 44,72 ha (brzoza karłowata, sosna błotna, jałowiec halny, rosiczki – okrągłolistna i rzadko spotykana długolistna, równie rzadka wełnianeczka darniowa, wełnianka pochwowata, malina moroszka, bagnica torfowa, liczne turzyce, turzyca bagienna, borówka bagienna, bagno zwyczajne, modrzewnica zwyczajna, przygiełka biała, żurawina błotna, bażyna czarna)
