Charles Monck, 4. wicehrabia Monck

Z Wikipedii

Charles Monck, 4. wicehrabia Monck
Data urodzenia	1819
Data śmierci	1894
Gubernator generalny Kanady
Okres urzędowania	od 1861[1] do 1869
Poprzednik	Edmund Walker Head[2]
Następca	lord Lisgar

Charles Stanley Monck (ur. 10 października 1819 w Templemore, Irlandia, zm. 29 listopada 1894 w Enniskerry, Irlandia), oficjalny tytuł 4th Viscount Monck of Ballytrammon – brytyjski administrator, m.in. gubernator generalny Kanady.

Urzędowanie Moncka przypadło na lata promowanego przez niego rządu koalicyjnego Macdonalda-Baldwina i rodzenia się oraz urzeczywistniania idei Konfederacji Kanady. Po jej zawiązaniu w 1867 Monck został pierwszym gubernatorem generalnym Dominium Kanady, mając znaczny udział w bezproblemowym przeprowadzaniu reform ustrojowych. Pierwsze lata jego urzędowania przebiegały pod znakiem eskalacji napięcia pomiędzy Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi. Sytuacja była tak napięta, iż obawiano się wybuchu nowej wojny, której teatrem stałaby się Kanada.

Charles Stanley Monck urodził się w Irlandii. Studiował prawo w Trinity College w Dublinie. W 1844 poślubił Elizabeth Louise Mary, z którą miał siedmioro dzieci. W 1852 został deputowanym do Izby Gmin Parlamentu Brytyjskiego. W latach 1855-1857 był ministrem skarbu w rządzie Parlmenstona.

Monck był pierwszym rezydentem Rideau Hall, oficjalnej rezydencji gubernatorów generalnych Kanady.

Po wypełnieniu swej misji w Kanadzie Charles Stanley Monck powrócił do Irlandii i został Lord Lieutenant of County Dublin (Gubernatorem Hrabstwa Dublin).

[edytuj] Przypisy

1. ↑ W latach 1861-1867 lord Monck był ostatnim gubernatorem generalnym Kanady jako kolonii brytyjskiej. W latach 1867-1869 był pierwszym gubernatorem generalnym Dominium Kanady. Choć te dwa stanowiska potocznie nosiły identyczną nazwę, zakres przypisanych im kompetencji był nieco inny
2. ↑ Jako gubernator generalny kolonii