Chłoniak Burkitta

Z Wikipedii

	Guz (chłoniak) Burkitta
()
ICD-10:	C83.7
C83.7.0 {{{X.0}}}
C83.7.1 {{{X.1}}}
C83.7.2 {{{X.2}}}
C83.7.3 {{{X.3}}}
C83.7.4 {{{X.4}}}
C83.7.5 {{{X.5}}}
C83.7.6 {{{X.6}}}
C83.7.7 {{{X.7}}}
C83.7.8 {{{X.8}}}
C83.7.9 {{{X.9}}}

Chłoniak Burkitta (ang. Burkitt lymphoma, Burkitt's tumor, malignant lymphoma, Burkitt's type; BL) – nowotwór złośliwy należący do chłoniaków nieziarniczych (NHL), wywodzący się z komórek B centrum folikularnego węzła chłonnego. Translokacje z udziałem genu MYC są stałą cechą tych komórek. Do powierzchniowych markerów należą łańcuchy ciężkie immunoglobulin (Igµ) i antygeny pan-B (CD19, CD20, CD79a), a także CD10 i BCL6. Ekspresja łańcuchów lekkich jest ograniczona (Gudgin E. J., Erber W. N., 2005).

Chłoniak Burkitta występuje przede wszystkim u dzieci i młodzieży w Afryce Równikowej i jest związany z zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (chociaż dokładny patomechanizm nie jest znany).

Wyróżnia się trzy typy chłoniaka Burkitta: sporadyczny, endemiczny i związany z niedoborem odporności. Sporadyczny i związany z niedoborem odporności może wystąpić wszędzie, a endemiczny występuje w Afryce. Rozwija się często w żuchwie, ale może dotyczyć też jelita, układu nerwowego, nerki, jajnika czy innych narządów.

Nowotwór został nazwany od Denisa Parsonsa Burkitta, brytyjskiego chirurga, który jako pierwszy opisał chorobę w 1956 w czasie jego pracy w Afryce.

[edytuj] Leczenie

Efekt chemioterapii zależy od stadium, w którym zostanie postawione rozpoznanie chłoniaka Burkitta.

Leki stosowane w chemioterapii:

• cyklofosfamid
• doksorubicyna
• winkrystyna
• metotreksat
• cytarabina
• ifosfamid
• etopozyd

[edytuj] Bibliografia

• Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie, tom II. Andrzej Szczeklik (red.). Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 1526. ISBN 83-7430-031-0. 

[edytuj] Linki zewnętrzne

• BURKITT LYMPHOMA; BL w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (en)
• Burkitt's lymphoma w bazie Who Named It