Bunkier Strzegomski
Z Wikipedii
Bunkier Strzegomski – cylindryczny wolno stojący schron przeciwlotniczy znajdujący się we Wrocławiu przy ulicy Legnickiej, koło Placu Strzegomskiego. Ma żelbetowe ściany grubości 1,1 m i półtorametrowe stropy, wysokość schronu wynosi 25 metrów. Swoją dzisiejszą nazwę zawdzięcza właśnie temu placowi.
Schron wybudowany został w roku 1942 jako jeden z kilku powstałych w tym czasie schronów przeciwlotniczych dla ludności cywilnej. Zaprojektowany został przez znanego wrocławskiego projektanta Richarda Konwiarza. Początkowo w znajdującym się od zachodniej strony ryzalicie schronu znajdowały się dwa wejścia, poprzedzone pięcioosiowym portykiem (obecnie zabudowanym), zaś płycinę zdobiła sylwetka orła ze swastyką . W czasie oblężenia Festung Breslau pełnił funkcję szpitala fortecznego nr II (Festunglazaret II), a następnie punktu oporu. Za czasów PRL, w latach 50., za bunkrem, na pl. Strzegomskim obozowali Cyganie, ze swoim taborem. W latach 90. w bunkrze mieściły się różnego rodzaju sklepy i hurtownie, pub. Funkcjonuje też jako sztuczna ściana wspinaczkowa.
Bunkier Strzegomski znajduje się blisko centrum miasta, stoi przy trasie wylotowej w kierunku Zielonej Góry. Obok bunkra znajduje się Dolnośląskie Centrum Medyczne Dolmed (do lat 40. na jego miejscu stał Kościół św. Pawła).
