Bononcini

Z Wikipedii

Bononcini byli rodziną kompozytorów włoskich, działających w II poł. XVII w. i w I poł. XVIII. Giovanni Maria Bonocini (ojciec, 1642-78) uczył się gry na skrzypcach i kompozycji jest autorem 13 opublikowanych za życia opusów, w tym: sonat da camera i da chiesa (sonat triowych), sinfonii i tańców. Jest także autorem traktatu Musico prattico, wydrukowanego w Bolonii w 1673.

• Giovanni Battista Bononcini (starszy syn, ur. w Modenie w 1670, zm. w Wiedniu w 1747). Kompozytor głównie oper i oratoriów, działający w Rzymie, Wiedniu, Berlinie i Londynie. Uczył się w Bolonii, gdzie publikuje dwa zestawy triów (1685) i cztery sinfonii (1685-7); był członkiem Accademia Filarmonica. 1689-1696 w Rzymie.

1696 komponuje Triumf Camilli (Il trionfo di Camilla), którą odnosi znaczny sukces w Neapolu. Operę często błędnie przypisywaną jego młodszemu bratu, Antonio Marii^[1], obecnie uważa się za dzieło samego Giovanniego^[2].

W 1697 przybywa na dwór Leopolda I w Wiedniu. Po śmierci cesarza Józefa wraca do Włoch. 1720 przyjeżdża do Londynu, gdzie staje się rywalem Haendla.

W roku 1737, po krótkim pobycie w Lizbonie osiada w Wiedniu, gdzie pozostaje aż do swej śmierci dekadę później. Jego ostatnią znaną kompozycją jest Te Deum (1741).

• Antonio Maria Bononcini (młodszy syn, 1677-1726), włoski kompozytor i skrzypek. Napisał ok. 20 oper, wśród których często przypisuje mu się (fałszywie) Il trionfo di Camilla napisaną w rzeczywistości przez brata^[2].

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Tak jeszcze w Encyklopedii muzycznej PWM, tom I ab, wyd. PWM, Kraków 1979, brak korekcji w Suplemencie (PWM, Kraków 1998).
2. ↑ ^{2,0 2,1} Viking Opera Guide, wyd. Holden, 1993 pisze na ten temat:

   Antonio Bononcini is best known by the persistent misattribution to him of Il trionfo di Camilla, a score by his elder brother Giovanni. This is doubly unfortunate because the lightly accompanied tunes in Camilla are far removed from Antonio's basic style which features counterpoint similar to that in Corelli's church sonatas.

   co można przetłumaczyć jako:

   Antonio Bononcini jest znany najlepiej z usilnego, błędnego przypisywania mu Il trionfo di Camilla, partytury jego starszego brata Giovanniego. Jest to podwójnie nieszczęśliwe, ponieważ lekki akompaniament w Camilli jest odległy od zwykłego stylu Antonia, używającego kontrapunktu na sposób podobny do sonat da chiesa Corellego.