Batalion Łukasiński

Z Wikipedii

Batalion Łukasiński – jednostki wojskowe Armii Krajowej działające w okresie okupacji niemieckiej w Polsce oraz biorące udział w walkach w okresie powstania warszawskiego.

[edytuj] Organizacja

Batalion powstał 11 listopada 1941 w Warszawie. Dowódcą został mjr Olgierd Ostkiewicz-Rudnicki ps. "Sienkiewicz". Batalion składał się z 6 kompanii o kryptonimach:

• 1. kompania – "Troki" – dowódca por. Tadeusz Majcherczyk ps. "Zdan";
• 2. kompania – "Supraśl" – dowódca por. Jerzy Daniel Kędzierski ps. "Kalinowski";
• 3. kompania – "Wkra" – dowódca por. Stanisław Peteralski ps. "Szczepański";
• 4. kompania – "Niemen" – dowódca ppor. Henryk Pokrzywnicki ps. "Hwast";
• 5. kompania – "Prypeć" – dowódca por. Franciszek Włodarczyk ps. "Kmita";
• 6. kompania – "Radunia" – dowódca ppor. "Gedymin".

Praca kadry batalionu polegała na werbowaniu członków, szkoleniu, zdobywaniu broni, przeprowadzaniu ćwiczeń i udziału w sabotażu.

Na wypadek wybuchu powstania batalion otrzymał zadanie zdobycia Pawiaka i opanowania Starego Miasta .

[edytuj] Szlak bojowy

Na skutek przedwczesnego rozpoczęcia walk i pojawienia się w Śródmieściu czołgów nieprzyjaciela stan batalionu na godzinę "W" nie przekraczał 400 żołnierzy.

1 sierpnia, na 15 minut przed godziną "W", stoczono walkę z niemieckim czołgami, a po ich wycofaniu się przystąpiono do budowy barykad.

2 sierpnia kompania "Zdana" w sile dwóch plutonów, wraz z batalionem "Gozdawa", atakowała budynki PWPW. Kompania "Łukasińskiego" wsparła oddział "Barrego" w walkach o Ratusz i pałac Blanka. Kompania "Zdana" zaatakowała Pawiak i obóz przy ul. Gęsiej. Ze względu na przewagę nieprzyjaciela i zmasowany ogień broni maszynowej oddziały musiały się wycofać ponosząc ciężkie straty.

4 sierpnia kompania por. "Zdana" walczyła na Woli wspierając jednostki kpt. "Sosny". W walkach na Starym Mieście opanowano pałac Blanka, Arsenał i pałac Mostowskich oraz przeprowadzono, zatrzymane silnym ogniem nieprzyjaciela, natarcie na Dworzec Gdański.

6 sierpnia oddział "Zdana" zmuszony został do wycofania się z Woli na Stare Miasto.

Od 7 sierpnia batalion walczył na odcinku zachodnim w obronie Ratusza , Banku Polskiego oraz przylegających domów i ruin. Szczególnie ciężkie walki toczyły się w rejonie budynków Banku Polskiego. W okresie walk na Starym Mieście straty batalionu wyniosły ok. 70% zabitych i rannych.

8 września batalion zajął stanowiska po obu stronach ul. Brackiej wchodząc w skład zgrupowania "Sosna". Do 20 września żołnierze batalionu wykorzystywani byli do prac saperskich, budowy tuneli i umocnień. Pod koniec powstania oddziały batalionu walczyły w rejonie ulic: Chmielnej, Brackiej i Górskiego. Stanowiska te utrzymano do 2 października.