Batalia
Z Wikipedii
Batalia - rodzaj szyku bojowego piechoty stosowanego w XV i XVI wieku.[1]
Batalia była czworobokiem piechoty tworzonym przez szwajcarów i lancknechtów, przy czym nigdy nie występowała pojedynczo. W każdej bitwie, niezależnie od ilości piechoty, tworzono 3 batalie. Podczas bitwy posuwały się one schodami, a ich marsz był równomierny dzięki wybijanemu taktowi bębna. Z powodu długich pik batalie były trudne do rozbicia nawet przez ciężką jazdę. W zwarciu nie łamały szeregów oraz dysponowały ogromną siłą uderzeniową. Zwalczane były za pomocą artylerii, a Turcy walczyli z nimi za pomocą szarż jazdy na rogi czworoboków. Batalie powszechne były w Europie Zachodniej, a zanikły w XVI w. z powodu szybkiego rozwoju artylerii polowej. Pierwszą batalię Francuzi nazywali awangardą, a trzecią - ariergardą. Później dla awangardy przyjął się termin straży przedniej, dla ariergardy - straży tylnej, a jedynie centrum szyku bojowego wciąż nazywano batalią.
[edytuj] Literatura
- Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I
[edytuj] Uwagi
- ↑ w XVII i XVIII wieku słowo batalia oznaczało walną bitwę