Błoto pośniegowe
Z Wikipedii
Błoto pośniegowe – topniejący na drodze śnieg, często także wymieszany z piaskiem i środkami chemicznymi stosowanymi do obniżenia temperatury topnienia wody. Termin stosowany w opisie warunków panujących na drogach[1]. Wymieniany jest jako jeden ze stanów opisu nawierzchni po opadach śniegu (nawierzchnia sucha, błoto pośniegowe, śnieg, woda)[2] oraz jeden ze stanów utrzymania drogi po opadach śniegu (śnieg luźny, śnieg zajeżdżony, błoto pośniegowe, nabój śnieżny)[3].
Powstaje w wyniku topnienia pokrywy śnieżnej, napływu do niej wody. Powstawaniu błota sprzyja rozjeżdżanie topniejącego śniegu przez koła pojazdów. W stanie naturalnym ma temperaturę 0°C, zaś z dodatkiem substancji chemicznego utrzymania dróg, niższą. Błoto pośniegowe stanowi poważny problem w ruchu drogowym, zwiększa opory ruchu pojazdów, zwiększa poślizg, a szczególnie akwaplanację.
Do warunków drogowych z błotem pośniegowym przystosowane są opony oznaczone "M+S" (z ang. mud + snow).
Przypisy
- ↑ Klasyfikacja stopni zagrożeń groźnych zjawisk meteorologicznych, Serwis IMiGW
- ↑ Telematyczny system wspomagania kierowców i informacji meteorologicznej, instrukcja do ćwiczeń, Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej
- ↑ Zasady odśnieżania i usuwania gołoledzi na drogach wojewódzkich województwa kujawsko-pomorskiego, BIP Zarządu Dróg Wojewódzkich w Bydgoszczy