Antoni Skulbaszewski

Z Wikipedii

Antoni Skulbaszewski (ur. 29 stycznia 1915 w Peregonomce koło Kijowa) – radziecki pułkownik, naczelny prokurator wojskowy w Wojsku Polskim.

Syn Dionizego i Marii z d. Nackiewicz. W Armii Czerwonej od 1935. Absolwent szkoły oficerskiej NKWD w Kijowie (1937).

Uczestniczył w napaści ZSRR na Finlandię, a następnie w walkach niemiecko-radzieckich (front południowo-zachodni i moskiewski).

Absolwent Instytutu Irygacji i Mechanizacji Gospodarki Wiejskiej w Taszkiencie (1943).

Skierowany w lutym 1944 do służby w Wojsku Polskim. Zajmował kolejno stanowiska:

• oficer śledczy 1. DP (luty - kwiecień 1944)
• prokurator 2. DP (kwiecień - listopad 1944)
• wiceprokurator Wojskowej Prokuratury 1 Armii Wojska Polskiego (listopad 1944 - kwiecień 1945)
• prokurator Wojskowej Prokuratury 2 Armii Wojska Polskiego (kwiecień - czerwiec 1945)
• wiceprokurator Naczelnej Prokuratury Wojskowej (czerwiec - sierpień 1945)
• zastępca naczelnego prokuratora wojskowego (sierpień 1945 - październik 1948).

Od października 1948 do lipca 1950 naczelny prokurator wojskowy, następnie zastępca szefa Głównego Zarządu Informacji Ministerstwa Obrony Narodowej (sierpień 1950 - sierpień 1954). W 1954 odwołany w oparciu o konsekwentne opinie płk. Władysława Kochana, kierowane pod adresem władz wojskowych i państwowych. Po zwolnieniu ze służby powrócił do ZSRR.

[edytuj] Bibliografia

• Krzysztof Szwagrzyk, Prawnicy czasu bezprawia: sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków, Wrocław 2005, Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Towarzystwo Naukowe Societas Vistulana, ISBN 83-88385-65-8.