Antoni Lucci
Z Wikipedii
Antoni Lucci (ur. 2 sierpnia 1681 w Agnone del Sannino we Włoszech, zm. 25 lipca 1752 w Bovino) – włoski franciszkanin, biskup, błogosławiony.
Uczył się najpierw w rodzinnym Agnone del Sannino, a następnie w Neapolu i w Asyżu. Będąc już franciszkaninem konwentualnym poznał późniejszego świętego Franciszka Antoniego Fassaniego.
Był profesorem i prefektem studiów w Agnone, następnie prowincjałem i rektorem kolegium św. Bonawentury w Rzymie. W 1729 został wyniesiony na stolicę biskupią w Bovino przez papieża Benedykta XIII. Jako biskup wprowadzał dyscyplinę kościelną, wybudował katedrę, seminarium duchowne i liczne kościoły.
Był autorem podręcznika teologii i dziejów świętych franciszkańskich z wczesnego okresu zakonu - Ragioni istoriche [1]. Zmarł 18 czerwca 1989.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Tadeusz Słotwiński, Maksymilian Damian: Święci franciszkańscy na każdy dzień. Wrocław: Wydaw. Św. Antoniego, 2003, ss. 320-321. ISBN 83-88598-38-4.