Andrzej Kmicic
Z Wikipedii
| Andrzej Kmicic | |
|---|---|
| Bohater Potopu | |
 Herb Rawicz[1] |
|
| Twórca | Henryk Sienkiewicz |
| Grany przez | Daniel Olbrychski |
| Informacje | |
| Fałszywe nazwisko | Babinicz |
| Płeć | ks |
| Wiara | katolik |
| Narodowość |  Polak |
Andrzej Kmicic to postać fikcyjna, główny bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza. Był pułkownikiem wojsk litewskich I Rzeczypospolitej. Typowy przedstawiciel ówczesnej szlachty, znany szerokim kręgom potomek możnego rodu szlacheckiego. Pierwowzorem tej postaci był strażnik wielki litewski Samuel Kmicic.
Na początku Potopu (1655-60) ukazuje nam się jako typowy warchoł i zabijaka. Służył u księcia Janusza Radziwiłła. Dowiedziawszy się od księcia Bogusława, że służy u zdrajcy narodu przeszedł na stronę konfederatów i Jana Kazimierza, przybierając nazwisko Babinicz. Brał udział w obronie Jasnej Góry, gdzie wysadził wielką kolubrynę. Następnie udał się na Śląsk do króla, gdzie podczas powrotu do kraju uratował Jana Kazimierza. Brał udział w bitwie pod Prostkami, gdzie dowodził Tatarami krymskimi wspomagającymi Polaków. Zakochany bezpamiętnie w pannie Aleksandrze Billewiczównie. Postać ta ukazuje trudne perypetie ludzi żyjących w XVII wieku (w wieku wielkich wojen).
[edytuj] Przypisy
- ↑ Cytat: Twarz pana Andrzeja rozjaśniła się, (...) i uroczystym głosem zawołał:
-Jaż w herbie mam niedźwiedzia. Chwała ci, Panie, na wysokościach!
