Andō Hiroshige
Z Wikipedii
Andō Hiroshige (jap. 安藤広重, właśc. Tokutaro Andō, znany też jako Utagawa Hiroshige; ur. 1797 w Edo, zm. 12 października 1858) – jeden z najbardziej znanych japońskich malarzy, grafików i twórców ukiyo-e. Tworzył głównie pejzaże, takie jak np. seria Sto znanych miejsc w Edo i Pięćdziesiąt trzy przystanki Tokaido.
Początkowo uczył go Toyohiro, jeden z twórców szkoły Utagawa. W wieku 15 lat otrzymał prawo używania nazwy tej szkoły jako swego imienia; Hiroshige jest natomiast formą pseudonimu artystycznego.
Większość swoich prac wykonywał w technice drzeworytu. Początkowo tworzył portrety i sceny rodzajowe, później zaś jako temat wybrał pejzaż. Sto widoków Edo Utagawy Hiroshigego przyjmowane jest za wyjątkowe osiągnięcie szkoły ukiyo-e.
Jego twórczość stała się inspiracją dla Udo Kallera, Vincenta van Gogha, Jamesa McNeila Whistlera, Paula Cézanne'a, Toulouse-Lautreca, Paula Gauguina i innych twórców impresjonizmu.
Część jego dzieł znajduje się w Muzeum Miedzi w Legnicy. Kolekcjonerem jego drzeworytów był m.in. Feliks Jasieński (zebrał ich około 2000).
[edytuj] Niektóre prace
- Poranek w Nihombashi
- Lato – irysy przy Yatsuhashi i poeta Ariwara no Narihira (1844-1848)
- Grota na wyspie Enoshima (1832)
- cykl ok. 118 lub 119 prac pt. Meisho Edo hyakkei – Sto widoków Edo (dzisiejsze Tokio)
- Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tokaido (Pięćdziesiąt trzy przystanki Tokaido, 1833-1834)
- Deszcz w Siono (1833)
[edytuj] Linki zewnętrzne