Alfons Kropiwnicki
Z Wikipedii
Alfons Ferdynand Kropiwnicki (ur. 29 stycznia 1803, zm. 25 czerwca 1881) - polski budowniczy, architekt, przedstawiciel późnego klasycyzmu.
Po studiach na wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Warszawskiego w 1826 uzyskuje patent wolnopraktykującego budowniczego w Królestwie Polskim. Pod kierunkiem Antonio Corazziego bierze udział w budowie Teatru Wielkiego w Warszawie, a od 1835 pracuje z miejskim budowniczym Józefem Grzegorzem Lesslem i ostatecznie w 1843 zostaje budowniczym miasta Warszawy. W 1847 otrzymuje szlachectwo - herb Sas.
[edytuj] Ważniejsze prace
- Łaźnia Teodozji Majewskiej, ul. Bednarska 2/4 róg Dobra 88 (1832-1835)
- restauracja kościoła Pijarów przy ul Świętojańskiej 1836
- Gościnny Dwór za Żelazna Bramą (razem z Janem Jakubem Gayem) 1841
- restauracja kościoła św. Karola Boromeusza na Powązkach 1850-1854
- restauracja Pałacu Namiestnikowskiego po pożarze w 1852
- przedłużenie katakumb na cmentarzu na Powązkach 1851
- restauracja kościoła NMP na Nowym Mieście 1853
- dom po siostrach Wizytkach przy Krakowskim Przedmieściu 36
- dworzec kolei warszawsko-terespolskiej na Pradze 1865-1866 i pozostałe budynki stacyjne
- niezrealizowane projekty kościołów Karola Boromeusza przy Chłodnej i Wszystkich Świętych na Grzybowie
- dom mieszkalny dla Malhome’a przy zbiegu ul. Królewskiej i pl. Saskiego (1851-1852)
- dom mieszkalny dla Flataua przy ul. Rymarskiej 10
- dom własny przy ul. Marszałkowskiej 152
- dom przy ul. Żabiej 3 z płaskorzeźbą P. Malińskiego przedstawiającą triumf Cerery (zniszczony 1951)
- dom mieszkalny przy ul. Ogrodowej 25 (1859)
- dom mieszkalny przy ul. Chłodnej 40 (1863)
- dom mieszkalny przy ul. Grzybowskiej 4 (1864)
- i inne.
[edytuj] Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny
- Łoza Stanisław: Architekci i Budowniczowie w Polsce. W-wa 1954.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Architektura przedwojennej Warszawy Alfons Kropiwnicki
