Ćwiczenia Kegla

Z Wikipedii

Ćwiczenia Kegla to ćwiczenia zaprojektowane w latach 40. XX wieku przez amerykańskiego lekarza Arnolda Kegla dla wzmocnienia mięśnia łonowo-guzicznego (łac. Pubococcygeus). Ćwiczenia mają na celu naukę kontrolowania i wzmocnienie mięśni dna miednicy, zwanych czasem mięśniami Kegla. Ćwiczenia Kegla polegają na zaciskaniu mięśni pochwy i odbytu na ok. 8-10 sekund i powtarzaniu tej czynności w krótkich odstępach czasu przez co najmniej 20 minut. Wzmocnione i bardziej elastyczne mięśnie ułatwiają poród, zapobiegają opuszczaniu się narządów i wysiłkowemu nietrzymaniu moczu, zwiększają też satysfakcję seksualną obojga partnerów.

Przy opracowaniu tej metody Arnold Kegel zastosował urządzenie działające podobnie do aparatu do mierzenia ciśnienia. Kobieta z sondą w pochwie uczyła się kurczyć mięśnie, obserwując zmiany wychylenia słupka rtęci. Na podobnej zasadzie opiera się metoda biofeedback. Wykorzystuje się do tego aparaturę elektroniczną, która pokazuje podłączonej do niej osobie (w formie sygnału akustycznego albo świetlnego), jak mocno i jak długo kurczy ona mięśnie. Ćwiczenia Kegla są bardziej efektywne, jeśli stosuje się podczas nich specjalne ciężarki dopochwowe (stosowane też są kulki dopochwowe).

Ćwiczenia Kegla jako leczenie kłopotów z pęcherzem moczowym polecane są również mężczyznom, ułatwiają także kontrolowanie wytrysku. Uważa się, że mężczyźni, którzy opanują tę metodę mogą osiągać wielokrotny orgazm^{[potrzebne źródło]}.

[edytuj] Zobacz też

• Chińskie kulki
• Pompoir