Rabeinu Tam

Un article de Wikipèdia, l'enciclopèdia liura.

Lo rabin Yaacob ben Meir (en ebrieu: יעקב בן מאיר) apelat Rabeinu Tam (רבנו תם) es un tossafista e lo felen de Rashi.

[Modificar] Bibliografia

Nasquèt a Ramerupt en Champanha, fiu de Rabeinu Meir ben Shemuel e de Yokheved, filha de Rashi. Foguèt educat per son paire, per son fraire màger Shemuel ben Meïr (lo Rashbam) e per Yaacob ben Samson, totei tres d'escolans de Rashi. Èra sens dobte tròp jove per aver recebut d'aqueu un ensenhament dirècte. Ça que la, foguèt un dei mai eminents continuators de son grand, explicant lo comentari dau Talmud d'aqueu dins leis apelats Tossefot. Lo nom de Rabeinu Tam apareis en practicament totei lei paginas dau Talmud, en mai dau de Rashi.

Son ensenhament aguèt una influéncia prigonda dins lo domeni de la Halakhah, e subretot en çò que pertòca lei Mitzvot dei Filactèrias (Tefilins) e de la Mezuza:

Arribèt a Rabeinu Tam d'èsser en desacòrd amb son grand Rashi, subretot en relacion amb la posicion de la Mezouza sus lei montants de pòrta, atau Rashi sosteniá que caliá èsser messa a la verticala, e Rabeinu Tam a l'orizontala; çò que valguèt a la tradicion d'adoptar la posicion inclinada dins la tòca de se conformar a l'ensenhament dei dos mèstres.

Es tanben citat sovent en çò que pertòca son opinion sus l'ora de passatge dau jorn a la nuech. Establit a Ramerupt, Rabeinu Tam possedissiá d'ostaus e de tèrras qu'administrava au meteis temps que menava l'estudi dins sa yeshiva (escòla talmudica), que foguèt frequentada per mai d'ochanta tossafistas. S'ocupava dei besonhs de seis estudiants. Possedissiá de manuscrits nombroses d'origina alemanda e dau nòrd de França mas tanben d'Africa dau Nòrd e d'Espanha, qu'eu corregissiá e anotava. Possedissiá tanben de manuscrits de Rashi.

[Modificar] La fin de sa vida

Un incident grèu marquèt la vida de Rabeinu Tam; foguèt violentament agressat dins sa vila per de crosats de retorn aiçà vèrs 1140-1146. Un de seis escolans ne fa lo relat e informa que lo nom dau Mèstre èra tan prestigiós que leis agressors li diguèron: Ès lo pus grand dau pòble d'Israèl e patiguères coma lo pus grand dei crestians patiguèt dins son temps per la fauta dei josieus. Sauvèt sa vida gràcias a l'intervencion d'un nòble (Bernard de Clairvaux) que jurèt de lo convertir. En mai de 1171, a Blois, un servent crestian pretendèt d'aver vist un josieu getar lo còs d'un enfant dins Lèger. Se trobèt pas ges de cadavre, mas la quarantena de josieus residents dins la vila foguèron empresonats. La majoritat dei josieus, coma Polcelina, una josieva ligada au còmte Tibaud de Champanha, que se n'ofrissiá la chausida de se far batejar, preferiguèt morir. Lo 20 Siwan (26 de mai) 1171, trenta uèch josieus, que dètz-e-sèt èran femnas, periguèron sus lo lenhièr. Aprenent leis eveniments tragics de Blois, Rabeinu Tam declarèt lo jorn de la mòrt d'aquestei josieus, lo 20 Siwan (26 de mai), jorn de dejun. Moriguèt pauc de jorns après e foguèt enterrat a Ramerupt amassa amb d'autrei tosafistas, inclús sos fraires.