Vilhelm I av England

Frå Wikipedia – det frie oppslagsverket

Vilhelm Erobraren (kring 1027- 9. september 1087), også kjend som Bastarden, var ein normannisk fyrste som invaderte England i 1066 og innførte normannarstyret der. Som kong William I av England styrte han England frå 1066 til 1087.

Vilhelm var fødd i Falaise i Normandie i det noverande Frankrike som uekte son av hertug Robert I av Normandie og ei garvardotter som heitte Herleva eller Arlette. Vilhelm etterfylgde faren som hertug i 1035, og vart då hertug Vilhelm II av Normandie. Etter fransk lov hadde ikkje søner fødd utanom ekteskap arverett. Ved dette høvet var det nordisk lov som var gjeldande i Normandie, og då var slik arv mogleg.

Då den barnlause fetteren hans, Edvard vedkjennaren, døydde i januar 1066, gjorde Vilhelm krav på den engelske trona som arving. Den 14. oktober 1066 sigra han over den krona kongen av England, Harald Godwinson, i slaget ved Hastings, og vart den første normannarkongen av England.

[endre] Namn på ulike språk

På engelsk blei Wilhelm mellom anna kalla William of Normandy, William the Conqueror og William the Bastard. På fransk heitte han Guillaume le Bâtard, Guillaume II de Normandie, Guillaume le Conquérant eller Guillaume Ier, roi d'Angleterre.