Zweepstaartje
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het zweepstaartje of flagellum, is een organel dat dient voor de voortbeweging van een eencellig organisme. Door deze beweging kan de cel zich afzetten tegen de omgeving en zich zo verplaatsen.
Bij eukaryoten bestaat een flagel uit een koker van 9 paren microtubuli met nog een paar microtubuli in de kern, omgeven door een uitstulping van het celmembraan. De basis van die koker ziet er het zelfde uit als een centriole. De microtubuli in de koker bewegen langs elkaar heen door middel van motoreiwitten zodat de flagel buigt; hierdoor ontstaat een slagbeweging die de cel in een richting loodrecht op de as van de flagel doet voortbewegen.
Bij prokaryoten is een flagel een apart, uit eiwitten opgebouwd organel, dat bij de inbedding in het celmembraan door een soort wiel wordt aangedreven. Door deze propellerachtige voorstuwing bewegen prokaryote cellen in een richting parallel aan de as van de flagel.
Beweging door middel van flagellen vindt meestal plaats in water.
