Neoproterozoïcum

Eon	Era	Periode	Ouderdom Ma
Fanerozoïcum	Paleozoïcum	Cambrium	later
Proterozoïcum	Neoproterozoïcum	Ediacarium	630 - 542
		Cryogenium	850 - 630
		Tonium	1000 - 850
	Mesoproterozoïcum	Stenaium	1200 - 1000
		Ectasium	1400 - 1200
		Calymmium	1600 - 1400
	Paleoproterozoïcum	Statherium	1800 - 1600
		Orosirium	2050 - 1800
		Rhyacium	2300 - 2050
		Siderium	2500 - 2300
Archeïcum	Neoarcheïcum		vroeger
Indeling van het Proterozoïcum volgens de ICS.^[1]

Het geologisch tijdvak Neoproterozoïcum is de laatste era van het eon Proterozoïcum. Het Neoproterozoïcum duurde van 1000 - 542 Ma. Het werd voorafgegaan door het Mesoproterozoïcum en na/op het Neoproterozoïcum komt het Paleozoïsche Cambrium.

[bewerk] Paleogeografie en flora en fauna

1000 - 800 Ma; het supercontinent Rodinië splitste zich en opende zich de Panthalassa. Noord-Rodinië, bestaande uit de kratons Antarctica, Australië, India, Arabië, Noord-China en Zuid-China schoof over de toenmalige Noordpool. In deze tijd zijn er drie continenten: Noord-Rodinië, Zuid-Rodinië en het Congo kraton. Het Congo kraton wordt ingeklemd door beide delen van Rodinië. Dit staat bekend als de Panafrikaanse orogenese, waarbij een nieuw supercontinent Pannotia ontstaat. Pannotia omvat de meeste kratons maar in een andere configuratie. Het supercontinent schuift over de Zuidpool (zie afbeelding).

Bron: NASA

600 - 542 Ma; het Vendien. In deze laatste fase van het Neoprotozoïcum werden de eerste fauna's van meercellige dieren (metazoa) aangetroffen. Een mogelijke verklaring voor deze plotselinge ontwikkeling van de meeste moderne metazoa phyla, is de Sneeuwbal Aarde-theorie. In het Vendien begon Pannotia uit elkaar te vallen. Laurazië (Noord-Amerika minus Florida, Newfoundland enz.), Baltica (Scandinavië; en Rusland tot de Oeral) en Siberië bewogen naar het noorden en de Iapetus-oceaan ontstond.

610 - 600 Ma; de Twitya-fossielen van het MacKenziegebergte, waarschijnlijk Cnidaria, (kwallen).