Cryogenium
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Eon | Era | Periode | Ouderdom Ma | |
---|---|---|---|---|
Fanerozoïcum | Paleozoïcum | Cambrium | later | |
Proterozoïcum | Neoproterozoïcum | Ediacarium | 630 - 542 | |
Cryogenium | 850 - 630 | |||
Tonium | 1000 - 850 | |||
Mesoproterozoïcum | Stenaium | 1200 - 1000 | ||
Ectasium | 1400 - 1200 | |||
Calymmium | 1600 - 1400 | |||
Paleoproterozoïcum | Statherium | 1800 - 1600 | ||
Orosirium | 2050 - 1800 | |||
Rhyacium | 2300 - 2050 | |||
Siderium | 2500 - 2300 | |||
Archeïcum | Neoarcheïcum | vroeger | ||
Indeling van het Proterozoïcum volgens de ICS.[1] |
Het geologisch tijdvak Cryogenium (vroeger Cryogenien of Cryogeniaan), is een periode van het era Neoproterozoïcum, onderdeel van het eon Proterozoïcum. Het Cryogenium duurde van 850 - 630 Ma. Het werd voorafgegaan door het Tonium en na/op het Cryogenium komt het Ediacarium.
[bewerk] Naamgeving
De naam Cryogenium is afgeleid van het Griekse cryos, ("ijs") en genesis, dat "geboorte" betekent.
Dit tijdvak wordt gekenmerkt door de zwaarste ijstijden uit de geschiedenis van de Aarde, de Sturtijstijd (750-700 Ma) en de Marinoan/Varanger, die duurde tot ca. 635 Ma. Het begin van deze ijstijden, waarbij de ijskappen tot aan de evenaar kwamen, valt ongeveer samen met het uiteenvallen van het supercontinent Rodinië. Er is nog veel onduidelijkheid over de Snowball Earth-theorie, waarbij volgens de zwartste scenario's zelfs de oceaan tot een kilometer diep was dichtgevroren, terwijl er volgens anderen open water moet zijn geweest (de 'natte sneeuwbal').
De overgang van het Cryogenium naar het Ediacarium wordt gemarkeerd door een carbonaatafzetting die arm is aan 13C, een aanwijzing voor een klimaatverandering.