Nationale Progressieve Partij (Finland)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De Nationale Progressieve Partij (Fins: Kansallinen Edistyspuolue), was een Finse politieke partij.
De Nationale Progressieve Partij werd op 8 december 1918 opgericht als voortzetting van de Jong-Finse Partij. In de periode 1918-1951 was de NPP bijna in iedere regering vertegenwoordigd. Ofschoon nooit een echte massapartij, was de NPP zeer invloedrijk en leverde enige belangrijke staatslieden: Kaarlo Juho Ståhlberg (president van Finland 1919-1925), Kaarlo Castrén (premier 1919), Juho Heikki Vennola (premier 1919-1920, 1921-1922, 1931), Aimo Kaarlo Cajander (premier 1922, 1924, 1937-1939), Oskari Mantere (premier 1928-1929), Toivo Mikael Kivimäki (1932-1936), Risto Heikki Ryti (premier 1939-1940, president 1940-1944), Johan Wilhelm Rangell (premier 1941-1943).
De NPP droeg een progressief, Westers georiënteerd, liberalisme uit. De partij was bereid tot samenwerking met de Sociaal-Democratische Partij, maar wel anti-communistisch.
In 1951 werd de NPP ontbonden en vervangen door de Finse Volkspartij.
[bewerk] Electorale resultaten in procenten
- 1919: 12,8%
- 1922: 9,2%
- 1924: 9,1%
- 1927: 6,8%
- 1929: 5,6&
- 1930: 5,8%
- 1933: 7,4%
- 1936: 6,3%
- 1939: 4,8%
- 1945: 5,2%
- 1948: 3,9%
- 1951: 5,7%
[bewerk] Zie ook
- Lijst van premiers van Finland
- Lijst van staatshoofden van Finland
- Jong-Finse Partij
