Mirjam Pinkhof

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Mirjam Pinkhof-Waterman (Loosdrecht, 5 december 1916) is een voormalige Nederlandse onderwijzeres en verzetsstrijdster uit de Tweede Wereldoorlog. Zij is van Joodse komaf en emigreerde na de oorlog naar Israël.

Mirjam Pinkhof-Waterman groeide op op de boerderij van haar ouders in Loosdrecht. Haar ouders waren niet-religieuze Joden en pacifist. Na haar lagere school in Hilversum ging ze naar de Kweekschool en werd nadien onderwijzer op de "Werkplaats", de school van Kees Boeke in Bilthoven die uitging van humanistische en pacifistische indealen.

De school ving voor de oorlog veel Duits-Joodse vluchtelingen op en door de bezetting kwamen die in de knel. Pinkhof werd lid van de Zionistische Beweging en ontmoette Menachem Pinkhof, een van de groepsleiders van de vluchtelingen groep, waar ze later mee trouwde. Toen de Joodse kinderen van de normale scholen werden verbannen door de Duitsers opende Mirjam en Menachem een Joodse school in het huis van haar ouders. Toen deportatie dreigde sloot ze zich aan bij de "Groep Westerweel", geleid door verzetsstrijder Joop Westerweel en redde het leven van 320 van de 821 van deze Zionistische Jonge Pioniers. Zeventig ervan werden via Spanje naar het toenmalige Palestina gesmokkeld.

Pinkhof en haar man werden gedwongen om gedurende hun activiteiten zelf steeds op verschillende onderduikadressen te verblijven maar werden uiteindelijk door verraad opgepakt. In 1944 werden Mirjam en Menachem gearresteerd en via het doorgangskamp Westerbork gedeporteerd naar het concentratiekamp Bergen-Belsen. Zij overleefden beiden en werd bevrijd. In 1946 emigreerden ze naar Israël.

Mirjam Pinkhof is de moeder van de Israëlische hoogleraar mathematica en computerwetenschappen Yehuda Afek.