Max Müller
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Friedrich Max Müller (Dessau, 6 december 1823 — Oxford, 28 oktober 1900) was een Brits/Duits oriëntalist en filoloog, die als eerste de klassieke heilige boeken en literaire werken uit het oosten, in Europa publiceerde.
Hij vertaalde persoonlijk werken uit het Sanskriet, het Avestisch en andere oude talen. Hij is vooral bekend gebleven om zijn publicatie van het 51-delige werk The Sacred Books of the East.
Müller was een groot bewonderaar van Sri Ramakrishna.
[bewerk] Literatuur
- van den Bosch, Lourens P. (2002): Friedrich Max Müller. A Life Devoted to the Humanities. Leiden etc.: Brill.
- Sutcliffe, Patricia Casey (2001): 'Humboldt’s Ergon and Energeia in Friedrich Max Müller’s and Wiliam Dwight Whitney’s Theories of Language'. In: Logos and Language 2, 21-35.