Martin Bucer
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Martin Bucer, ook wel Martin Butzer of Martinus Buccer (Sélestat (Elzas), 11 november 1491 - Cambridge (Engeland), 1 maart 1551) was een Duitse, protestantse theoloog en reformator (kerkhervormer). Hij wordt beschouwd als de reformator van Straatsburg en de Elzas.
Bucer werd in het toen nog tot het Duitse Rijk behorende Schlettstadt (het huidige Sélestat) geboren. In 1506 werd hij lid van de Dominicanerorde en in 1517 ging hij studeren in Heidelberg. Nog in Schlettstadt kwam hij in aanraking met de werken van Desiderius Erasmus. In Heidelberg ontmoette hij in 1518 de reformator Maarten Luther. De ideeën van Erasmus en Luther hebben Bucer blijvend beïnvloed. In 1521 kreeg hij ontheffing van zijn kloostergeloften. Vanaf dit moment nam hij steeds meer afstand van de Rooms-katholieke Kerk. Kort daarop, in 1522, trouwde hij met de uitgetreden non Elisabeth Silbereisen. In 1523 arriveert hij in Straatsburg (het huidige Strasbourg), waar hij als predikant een grote rol speelde bij de hervorming van de kerk in deze vrije Rijksstad. Als gevolg van het Augsburger Interim werd Bucer in 1549 gedwongen Straatsburg te verlaten. Tot zijn dood in 1551 woonde hij in Engeland.
Martin Bucer was een zelfstandig denker. In zijn eerste publicatie, een preek uit 1523 onder de titel Das ym selbs niemant, sonder anderen leben soll, ontvouwt Bucer de gedachte dat God de wereld zo heeft geschapen, dat alles gericht is op het goede. De mens moet daarom het goede zoeken voor zijn naaste. Omdat Christus de wereld naar Gods bedoeling herstelt, moeten gelovigen bereid zijn de naaste in liefde te dienen.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
