Luminol
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Luminol | |
---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | |
Structuurformule |
|
Algemeen | |
Molecuulformule | C8H7N3O2 |
IUPAC |
5-amino-2,3-dihydro-1,4-ftalazinedion
|
Andere namen |
3-aminoftaalhydrazide, 5-amino-2,3-dihydroftalazine-1,4-dion, 3-aminoftaalzuurhydrazide
|
Molmassa | 177,16 g/mol |
SMILES |
NC1=C(C(NNC2=O)=O)C2=CC=C1
|
CAS-nummer | 521-31-3 |
EG/EINECS/ELINCS | 208-309-4 |
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | |
Xn, schadelijk |
|
Risico (R) en veiligheid (S) | R-zinnen: R22, R36/37/38 S-zinnen: S26, S37/39 |
Fysische eigenschappen | |
Aggregatietoestand | vast |
Kleur | geel/groen |
Smeltpunt | 86 °C |
Kookpunt | 319 °C |
Slecht oplosbaar in | water (0,1 gram in 100ml), in een basisch milieu is dit wel redelijk goed oplosbaar. |
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar) |
Luminol is een chemische stof die bij forensisch onderzoek wordt gebruikt voor het vinden van bloedsporen. Luminol licht namelijk op als het in contact komt met bloed (chemoluminescentie). Om luminol te gebruiken moet het worden opgelost. In deze oplossing moeten nog een paar andere stoffen zitten die zorgen voor de luminescentie, bijvoorbeeld: waterstofperoxide (H2O2), natriumhydroxide (NaOH), natriumcarbonaat (Na2CO3). Eerst worden Na2CO3 en NaOH in de oplossing gedaan zodat er een basische oplossing ontstaat, dan wordt er de luminol bij gedaan (in een basisch milieu lost luminol beter op). Vlak voor gebruik wordt er sterk verdund waterstofperoxide bij gedaan wat voor de reactie zorgt, waarbij het 3-aminoftalaat-ion, stikstof en water wordt gevormd samen met elektromagnetische straling in het zichtbare spectrum. Eigenlijk begint de reactie nu al, maar dit proces (voordat het licht gaat geven) gaat zo langzaam dat je er nog weinig van merkt. Als het in contact komt met bijv. bloed, dient het hemoglobine (om precies te zijn het Fe2+) als katalysator, waardoor de reactie sneller verloopt. Het zal in een zeer korte tijd oplichten, niet meer dan 1 seconde, de reactie zelf duurt ongeveer 1 minuut (afhankelijk van een aantal factoren). Er zijn echter ook een aantal andere stoffen dan bloed waarop luminol een positieve uitslag geeft. Namelijk:
- micro-organismen (denk hierbij aan schimmels en bacteriën)
- Geoxideerde metalen
- Joodionen en chloorionen, bijvoorbeeld in schoonmaakmiddelen
- Formalineoplossing (ook wel 'sterk water' genaamd)
- Chemische stoffen (peroxidasen) aanwezig in planten, met name in citrusvruchten, bananen, watermeloen en talloze groentesoorten
- een groot aantal verfsoorten.
De reactie met een andere stof dan bloed kan herkend worden aan een kortere luminescentie. Tevens kan de achtergrond ook een lichte luminescentie geven. Dit komt doordat de luminol-oplossing zelf ook een geringe luminescentie geeft dat in het donker zichtbaar is. Om vast te stellen of het echt om bloed gaat is het mogelijk een tetrabasetest te doen. Of het bloed dan ook menselijk is moet dan nog worden vastgesteld. Dit gebeurt bij het Nederlands Forensisch Instituut.