Louise van Orléans (1812-1850)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1812-1850 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Eerste Koningin der Belgen | ||||||
|
||||||
|
Louise van Orléans (Palermo, 3 april 1812 - Oostende, 11 oktober 1850), eerste Koningin der Belgen was de dochter van koning Lodewijk Filips van Frankrijk en koningin Marie Amélie van Bourbon-Sicilië.
Op 9 augustus 1832 trouwde zij met Leopold I, de eerste koning der Belgen. Door haar huwelijk werd ze onmiddellijk Koningin der Belgen en sloeg ze de titel Hertogin van Brabant en Prinses van België over. Het huwelijk werd gezien als een politieke zet. Het verenigde een Duitse dynastie onder het oog van het Verenigd Koninkrijk met Frankrijk. Het huwelijk zelf werd volgens de oecumenische ritus gesloten, met een katholieke en een protestantse dienst.
Louise kreeg van haar vader een privéappartement in het Kasteel van Versailles; daar bracht ze haar jeugd door.
De eerste maanden bleek het prille huwelijk op een vriendschapsrelatie gebaseerd te zijn. De koningin schreef de eerste toen veelvuldig naar haar moeder de Franse koningin; langzaam leek ze de rol die haar was toebedeeld te aanvaarden.[bron?]
Ondanks deze investeringen nam Leopold het niet zo serieus met de huwelijkstrouw en zocht hij toenadering bij een minnares; het enige wat hen nog leek te binden waren hun kinderen. Aangezien het om een jonge monarchie ging, verzocht de koning zijn vrouw om uiterst zorgzaam en liefdevol met de kinderen om te gaan. Zij moest daarvoor altijd verantwoording afleggen aan haar echtgenoot.[bron?]
Louise hield veel vaar haar Leopold en gaf niets om zijn escapades.[bron?] Na de dood van hun eerste kind groeide het koppel naar elkaar toe.
Louise schonk het leven aan de eerste prinsen van de Belgische dynastie:
- Lodewijk Filips (1833-1834)
- Leopold (II) (9 april 1835 - 17 december 1909); Hertog van Brabant
- Filips (24 maart 1837 - 17 november 1905) Graaf van Vlaanderen, vader van Albert I
- Charlotte (7 juni 1840 - 19 januari 1927), huwde op 27 juli 1857 met aartshertog Maximiliaan en werd keizerin van Mexico.
[bewerk] Dood van de eerste Koningin der Belgen
Louise van Orléans werd in 1849 ziek. Ze leed hoogstwaarschijnlijk aan tuberculose. Ten einde raad stuurde Leopold haar op advies van de geneesheren naar het koninklijk paleis van Oostende. Daar hoopte men dat ze op krachten kon komen. Op 5 oktober 1850 begon haar doodstrijd. Ze kreeg bezoek van de Franse koninklijke familie. Daarnaast werd ze bijgestaan door haar moeder, de Gravin d'Hulst en haar kinderen. Op 11 oktober 1850 overleed ze in het bijzijn van haar echtgenoot. Haar lichaam werd drie dagen later per trein overgebracht naar Brussel. De kinderen van Louise werden bijgestaan door de Gravin d'Hulst.
Leopold II had, door zijn regelmatig verblijf in Oostende als kind en de dood van zijn moeder aldaar, aldus bijzondere herinneringen aan deze stad. Hij zou later Oostende uitbouwen tot de koningin der badsteden.
[bewerk] Externe link
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Louise van Orléans op Wikimedia Commons.
|