Lodovico Guicciardini

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lodovico Guicciardini, in het Nederlands Lowijs Guicciardyn, (Florence, 19 augustus 1521 – Antwerpen, 22 maart 1589) was een Italiaans-Nederduitse koopman en geschiedschrijver, de neef van Francesco Guicciardini.

In 1542 vestigde hij zich te Antwerpen. Hij schreef een eigentijdse geschiedenis van de Nederlanden (Oorspronkelijke titel Commentarii delle cose più memorabili seguite in Europa, specialmente in questi Paesi Bassi, della pace di Cambrai, del MDXXIX, infino a tutto l'anno MDLX).

Beroemdheid verwierf hij door zijn meesterlijke beschrijving van de stad Antwerpen (De idyllische Nederlanden: Antwerpen en de Nederlanden in de 16e eeuw).

Hij is nochtans vooral bekend van zijn geschiedschrijving over de toenmalige Nederlanden: Descrittione di tutti i Paesi Bassi, altrimenti detti Germania inferiore (1567). Dit werd werd 33 maal uitgegeven binnen één eeuw. Het werd vertaald in het Diets door Cornelius Kiliaan en P. van den Berghe (Montanus), (Beschrijvinghe van alle de Nederlanden, anderssins ghenoemt Neder-Duytslandt door M. Lowijs Guicciardyn, edelman van Florencen, Amsterdam 1612), in het Duits door Daniël von Federmann von Hemmingen (Niderlands Beschreibung etc., Basel 1580), evenals in het Frans en het Engels.

De boeken van Guicciardini werden geïllustreerd met mooie kaarten en gravures.