Kuilgras
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kuilgras bestaat uit gras dat in een sleufsilo, graskuil of in balen door melkzuurgisting wordt geconserveerd. Er wordt voor het maken van een graskuil een zogenaamde kuilvoersnede van het grasland geoogst. Per jaar kunnen van hetzelfde perceel, als er niet tussendoor geweid wordt, 5 tot 6 sneden genomen worden. Vaak wordt gemaaid met een maaienkneuzer om het droogproces te versnellen. Na het maaien wordt het gras 1 tot 2 dagen op het veld gedroogd tot een drogestofgehalte van ongeveer 50% is bereikt. Om een snelle droging te krijgen wordt het gras enkele malen geschud. Vervolgens wordt het gras op rijen geharkt en met een opraapwagen van het grasland gehaald en naar een kuil getransporteerd.
Kuilgras wordt overwegend in de wintermaanden aan koeien gevoerd.
Inhoud |
[bewerk] Graskuil
De graskuil wordt afgedekt met plastic, waarop autobanden of grond wordt aangebracht. Door de werking van bacteriën daalt de pH in de kuil en zorgt zo voor een goede conservering. De kuil mag niet te warm worden, omdat anders de boterzuurbacteriën de overhand krijgen en het gras verrot. Het kuilgras ruikt dan naar boterzuur. Om dit te voorkomen wordt de kuil met een tractor stevig aangereden en direct daarna afgedekt. De graskuil mag niet te breed zijn, omdat anders bij het voeren de voersnelheid te laag is en aan het opengemaakte eind door bacteriewerking te veel opwarmt.
[bewerk] Grasbalen
Naast graskuilen wordt meer en meer gebruikgemaakt van grasbalen, waarbij het gras door een balenpers wordt samengedrukt en met plastic omwikkeld. Het voordeel hiervan is dat er minder arbeid voor het inkuilen en voeren nodig is en dat er geen opwarming van het voer plaatsvindt.
[bewerk] Kwaliteit
Gras bevat door de assimilatie aan het eind van de dag de meeste suikers. Voor een hoge kwaliteit zou het beste aan het eind van de dag gemaaid moeten worden. Daarnaast heeft jong gras een hogere voederwaarde dan oud gras of gras met bloeistengels (doorgeschoten gras). Een kuilgrassnede bedraagt daarom maximaal 3000 kg drogestof per ha. In het voorjaar veroudert het gras minder snel dan later in het jaar.
Voor een goede kaasbereiding mogen geen clostridium-bacteriën in het kuilgras aanwezig zijn, omdat deze later gasvorming in de kaas veroorzaken.
Voorkomen moet worden dat grond door bijvoorbeeld molshopen in het gras komt, omdat dit de kwaliteit sterk negatief beïnvloed en de kans op sporen van boterzuurbacteriën in het kuilgras verhoogd.
[bewerk] Toevoegmiddelen
Bij een drogestofgehalte lager dan 35 tot 40% wordt vaak een toevoegmiddel gebruikt, omdat er anders geen goede conservering kan plaatsvinden. Er wordt meestal zout en/of melasse toegevoegd. Behalve bij koud weer als het gras beneden de 10°C is hoeft geen conserveringsmiddel te worden toegevoegd. Vaak heeft de laatste snede in het najaar een laag drogestofgehalte, waardoor een toevoegmiddel moet worden gebruikt.
In de handel zijn ook speciale toevoegmiddelen en bacteriemengsels te verkrijgen.
