Korean Air

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Korean Air
IATA KE	ICAO KAL	Roepletter Koreanair
Korean Air Boeing 747
Opgericht		1969
Hubs		Incheon Int'l Airport Gimpo International Airport
Frequent flyer program		SKYPASS
Alliantie		SkyTeam
Vloot		117 vliegtuigen
Bestemmingen		90
Moederbedrijf		Korean Air ITDC
Hoofdkwartier		Seoel, Zuid-Korea
Belangrijke personen		Cho Yangho (Chairman & algemeen directeur)
Website: http://www.koreanair.com
Portaal Luchtvaart

Korean Air (KSE: 003490) is de grootste luchtvaartmaatschappij in Zuid-Korea. Het is een van de grootste luchtvaartmaatschappijen in Azië, en voert vluchten uit naar Azië, Europa, Afrika, Australië en Noord-Amerika vanuit zijn nieuwe internationale hub, Incheon International Airport ten westen van Seoel. De hub voor de binnenlandse vluchten is Gimpo Airport. Deze luchthaven was vroeger de belangrijkste internationale luchthaven van Seoel, en was toen bekend als Kimpo International Airport. Korean Air concurreert met de kleinere and nieuwere vloot van Asiana Airlines, de tweede Koreaanse maatschappij.

[bewerk] Geschiedenis

De maatschappij werd opgericht in 1962 als "Korean Air Lines" (KAL). In die tijd was het bedrijf eigendom van de Koreaanse staat. In 1969 werd het bedrijf overgenomen door de Hanjin Transport Group, waarvan het nog steeds een onderdeel is. Korean Airlines gebruikte de Boeing 707 voor zijn internationale vluchten naar Hongkong, Taiwan en Seattle in de Verenigde Staten. In 1973, introduceerde KAL Boeing 747s op de routes over de Stille Oceaan, en begon Europese vluchten naar Parijs met 707s. KAL was ook de eerste klant van Airbus buiten Europa.

In 1984 onderging de luchtvaartmaatschappij een facelift. De naam werd veranderd in Korean Air en het kleurenschema werd veranderd naar de huidige lichtblauwe bovenkant. In 1986 was Korean Airlines de eerste luchtvaartmaatschappij die gebruik maakte van de McDonnell Douglas MD-11.

Tijdens het jaar 1997 liep er echter iets mis. Op 6 augustus dat jaar vloog vlucht 801 naar Guam, een eiland in de Stille Oceaan. Het vliegtuig vroeg de landing aan rond 1 uur en kreeg de toestemming om om 1 u 40 te landen. De landing werd echter bemoeilijkt door hevige regen en onweer. Hierdoor kon piloot Parker de landingsbaan niet zien terwijl hij al aan het dalen was. Hij vertrouwde op een Amerikaans systeem die het vliegtuig punten toont om de landingsbaan te vinden. Helaas werd op Guam een andere positie toegevoegd waarbij de laatste coördinaten 5km voor de landingsbaan stonden. Vlucht 801 start de landing, jammer genoeg in de Nimitz Hills. Het vliegtuig breekt in stukken en vliegt in brand. 223 van de 254 passagiers sterven.