Koenraad van Monferrato
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1144 - 1192 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Markgraaf van Monferrato | ||||||
|
||||||
| Koning van Jeruzalem Samen met Isabella van Jeruzalem |
||||||
|
||||||
|
Koenraad van Montferat ook wel bekend als Koenraad I van Jeruzalem (?, 1144 - Tyrus, 28 april 1192) was een belangrijke schakel in de Derde Kruistocht. Hij was formeel koning van Jeruzalem vanaf 24 november 1190, maar werd dat officeel in 1192, een aantal dagen voor zijn dood.
[bewerk] Jeugd
Koenraad was de tweede zoon van Markies Willem V van Monferrato, bijgenaamd de oudere en zijn vrouw Judith van Babenberg. Hij was een neef van Frederik I van het Heilige Roomse Rijk, Lodewijk VII van Frankrijk en Leopold V van Oostenrijk.
Koenraad word voor het eerst genoemd in een geschrift uit 1160, waar hij zijn oom Koenraad van Babenberg, Bisschop van Passau bijstaat. Deze zou later Bisschop van Salzburg worden. Koenraad is vermoedelijk rond deze periode 15 jaar oud, zijn juiste geboorte datum is echter onbekend.
Hij was een actief diplomaat rond zijn 20e en werd een militair comandant. Hij bestreed samen met leden van zijn familie de Lombardaanse divisie. Rond 1178 zou Koenraad getrouwd zijn met een dochter van graaf Meinhard I van Götz, zij overleed al in 1186 en zonder nakomelingen.
[bewerk] Verdediging van het Koninkrijk Jeruzalem
In juli 1187 vertrok Koenraad vanuit Genua, zijn eerste intentie was om zijn vader te ondersteunen in palestina, die het kasteel van Sint Elias in handen had. Hij arriveerde eerst in Akko, maar zag hoe de stad in moslim handen was gekomen, waarna hij noordelijk voerde naar Tyre. Waar hij de overblijfselen aantrof van het Christenleger dat verslagen was bij de Slag van Hattin door de Moslims. Saladin was al onderweg naar het noorden, en had onderweg de steden Akko, Sidon en Beiroet ingenomen. Raymond III van Tripoli en zijn stiefzoons Reginald van Sidon en andere heren van adel, die de slag ontvlucht waren kwamen allen naar Tyre. Iedereen met eigen grondgebied wilden echter niet in Tyre blijven maar hun gebied verdedigen, Raymond van Tripoli overleed al gauw bij terugkomst in Tripoli.
Reginald van Sidon zou het leiderschap op zich hebben genomen en beraaden een onderhandeling om zich over te geven aan Saladin. Bij deze onderhandeling zou Koenraad een banier van Saladin omver hebben gegooid, waarna hij onvoorwaardelijke steun vroeg aan de bewoners van Tyre. Reginald wilde hier niet aan meewerken en trok zich naar zijn kasteel 'Belfort bij de Litani rivier. Koenraad organiseerde zijn verdediging in en op de stadsmuren. Als Saladin ariveerd zien de moslims dat de stad goed belegert is. De stad doorstaat een handvol aanvallen, waarna Saladin het op geeft en zich zuidelijk richt op Caesarea, Arsuf en Jaffa.
In november 1187 keerde Saladin weer terug en deed een nieuwe poging de stad in te nemen. Saladin presenteert Koenraads vader voor de poorten van de stad, die bij de Slag van Hattin opgepakt was. Hij zou zijn vader vrijlaten en hem dure geschenken doen als hij de stad overdroeg aan de moslims. Zijn vader riep om stand te houden, zelfs als de moslims hem dreigte te doden. Koenraad riep dat het misschien wel beter was, want zijn vader Willem had een mooi lang leven gehad, en richten zelf zijn kruisboog naar zijn vader. Koenraad had Saladins bluf ingezien, want zijn vader werd netjes vrijgelaten en overgedragen aan Koenraad.
[bewerk] Familie
Koenraads broer Bonefatius was een van de leiders van de Vierde Kruistocht, zijn jongste broer Reinier was een schoonzoon van de Byzantijns keizer Manuel I Comnenus en zijn oudste broer Willem was de eerste man van Sibylla van Jeruzalem en vader van Boudewijn V van Jeruzalem. Koenraad zelf werd kortstondig graaf van Monferrato nadat zijn vader overleed in 1191. Koenraad trouwde in 1192 voor een derde keer, nu met Isabella van Jeruzalem de half zus van Sibylla, ze kregen samen een dochter Maria van Monferrato die in 1205 koningin van Jeruzalem werd. Koenraad z'n tweede vrouw Theodora leefde nog in 1190's.
