Frederik I van het Heilige Roomse Rijk
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
| 1122-1190 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 |
||||||
| Hertog van Zwaben | ||||||
|
||||||
| Rooms koning | ||||||
|
||||||
| Graaf van Bourgondië | ||||||
|
||||||
|
Frederik I, bijgenaamd Barbarossa ("roodbaard"), (Waiblingen, 1122 – Anatolië, 10 juni 1190) was een telg van het huis Hohenstaufen, en van 1155 tot aan zijn dood keizer van het Heilige Roomse Rijk.
Frederik I was door erfopvolging hertog van Zwaben; dusdanig is hij ook bekend als Frederik III. Hij werd op 4 maart 1152 te Frankfurt tot koning van Duitsland gekozen en op 9 maart van datzelfde jaar door de aartsbisschop van Keulen gekroond.
Op 18 juni 1155 zalfde paus Adrianus IV hem te Rome tot keizer van het Heilige Roomse Rijk. Door zijn huwelijk in juni 1156 met gravin Beatrix I van Bourgondië, dochter van graaf Reinout III van Bourgondië, verwierf hij in 1178 het graafschap Bourgondië.
Hij was keizer van Duitsland maar had er maar een wankele machtsbasis daar Duitsland in die tijd bestond uit honderden (autonome) territoriale vorstendommen. Slechts enkelen waren 'rijksonmiddellijk', dat wil zeggen dat ze rechtstreeks onder het gezag van de keizer vallen. Onder zijn bewind krijgt Duitsland ook zijn sacraal karakter door de benaming 'Heilig Rijk'.
Door de koppeling van de keizerskroon aan het Duitse koningschap viel Italië hem ook toe. Om zijn gezag daar te herstellen had hij grote ambities. Echter, de stadstaten in Noord-Italië kwamen in verzet en verenigden zich in de Lombardische Liga en dienden Frederik een zware nederlaag toe in de slag bij Legnano op 29 mei 1176. In 1183 werd er dan toch een akkoord bereikt en erkenden de steden het keizerlijk gezag.
In Midden-Italië kwam hij in conflict met de paus omwille van het feit dat Frederik door het systeem van de Rijkskerk als het ware bisschoppen kon benoemen in de achtertuin van de paus. In het zuiden zorgde hij ervoor dat zijn zoon Hendrik VI trouwde met de erfdochter van Sicilië. Hij wist Sicilië op de Normandiërs in te nemen en zorgde er zo voor dat Italië weer (even) een politieke eenheid werd.
Zijn bijnaam Barbarossa kreeg hij in Italië door de rode schijn in zijn baard.
Frederik en gravin Beatrix I van Bourgondië kregen volgende kinderen:
- Frederik (V) (1164-1170), hertog van Zwaben
- Hendrik VI (1165-1197)
- Frederik (VI) (1167-1191), hertog van Zwaben
- Otto I (1170-1200)
- Koenraad (1172-1196), hertog van Zwaben
- Filips van Zwaben (1177-1208)
- Beatrix (1156-1181), gehuwd met graaf Willem II van Châlons,
- Sofia, gehuwd met Willem VI van Montfort
- Agnes (1180-1184).
Hij stierf op 10 juni 1190 toen hij tijdens de Derde Kruistocht het riviertje de Saleph (in Anatolië) wilde doorwaden.
[bewerk] Literatuur
Frederik speelt ook een rol in Umberto Eco's roman Baudolino.
