Kim Gevaert
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kim Gevaert | |
---|---|
|
|
|
|
Volledige naam | Kim Gevaert |
Geboortedatum | 5 augustus 1978 |
Geboorteplaats | Leuven |
Lengte | 1,70 m |
Gewicht | 59 kg |
Sportieve informatie | |
Discipline | sprint |
Trainer / Coach | Rudi Diels |
Eerste titel | Belg. indoorkampioene 60 m 1995 |
Olympische Spelen | 2004 |
Extra | Belg. recordhoudster 100 m, 200 m, 400 m, 4 x 100 m + 60 m (indoor) |
|
Kim Gevaert (Leuven, 5 augustus 1978) is een Belgische sprintster. Als kind deed ze aan turnen en jazzdans, ze speelde ook dwarsfluit. Ze combineerde haar beginnend succes in de atletiek met een universitaire studie in de logopedie aan de Katholieke universiteit te Leuven.
2002 is het jaar van de doorbraak voor Gevaert. In dat jaar wordt ze Europees kampioene op de 60 m indoor. Enkele maanden later verovert ze zowel op de 100 als de 200 m telkens zilver op de Europese kampioenschappen in München.
In 2003 wint Gevaert de 200 m op de Memorial Van Damme. Tijdens het WK in Parijs haalt ze tweemaal de halve finale. Samen met haar vriendinnen Katleen De Caluwé, Élodie Ouédraogo en Audrey Rochtus wordt Gevaert zesde in de finale van de 4 x 100 m estafette.
Het olympisch jaar 2004 begon voorspoedig voor Gevaert. Tijdens het indoorseizoen scherpte ze al tweemaal haar eigen Belgische record op de 60 m aan tot 7,13. Tijdens een meeting in Birmingham (20 februari) klopte ze daarbij zelfs supersterren als Marion Jones en Zhanna Block. De kers op de taart kwam tijdens het WK indoor in Boedapest. Op de 60 m werd ze vice-wereldkampioene, opnieuw in een nieuw Belgisch record, 7,12. Alleen Gail Devers bleek te sterk.
De Olympische Spelen zelf waren voor Gevaert ook een succes. Op de 200 m bereikte Kim de finale waarin ze zesde werd. Ze maakte ook deel uit van de 4 x 100 m-ploeg die eveneens een zesde plaats behaalde.
Gevaert sleepte heel wat trofeeën en onderscheidingen in de wacht. Ze won voor de vierde opeenvolgende keer de Gouden Spike, werd tweede bij Sportvrouw van het Jaar, won samen met de dames van de estafette de trofee voor sportploeg van 2004. Als kers op de taart werd Kim ook verkozen tot Sportpersoonlijkheid van het jaar.
Inhoud |
[bewerk] Europees kampioene
Ook 2006 kent een goede start: op de wereldkampioenschappen indoor in Moskou wint ze een bronzen medaille in nog maar eens een nieuw Belgisch record op de 60 m (7,11). Op 9 juli 2006 sneuvelen de Belgisch records op de 100 m (11,04) en op de 200 m (22,20) op het BK atletiek in Brussel. Op 9 augustus wordt ze in Göteborg Europees Kampioene op de 100 m in 11,06. Daarmee wordt zij de eerste Belgische Europese kampioen sinds Karel Lismont in 1971. Twee dagen later zorgen zij en haar vriendin Tia Hellebaut voor de succesvolste vijf minuten in de Belgische atletiekgeschiedenis. Terwijl Hellebaut nog bezig is met haar ereronde na haar verrassende goud bij het hoogspringen, snelt Gevaert naar haar tweede Europese titel: zij wint de 200 m in 22,68.
Begin 2007 verlengde Kim haar titel van Europese Kampioene op de 60 m indoor in Birmingham. Ze verbeterde haar Belgische record op die afstand in de halve finale tot 7,10.
[bewerk] Brons
Op de wereldkampioenschappen van Osaka in 2007 is er voor Kim Gevaert opnieuw een hoofdrol weggelegd. Allereerst slaagt de Europese kampioene erin om op de derde dag van het WK tot de finale van de 100 m door te dringen. Hierin finisht zij na een zinderende eindfase, die de jury hoofdbrekens bezorgt, als vijfde en beste Europese in 11,05, slechts éénhonderdste boven haar eigen nationale record. Vervolgens neemt zij deel aan de 200 m, waarin zij zich met 22,91 in haar serie en 22,96 in de kwartfinale voor de halve finales plaatst. Die laat ze echter aan zich voorbijgaan. Kim voelt zich niet honderd procent fit en wil daarom krachten sparen voor het slotnummer, de 4 x 100 m estafette. En niet voor niets, zo blijkt.
Op 1 september 2007 behaalt Kim Gevaert op de 4 x 100 m een bronzen medaille, de eerste ooit bij de vrouwen en de derde in totaal voor België op een WK. Ze bereikt dit resultaat door knap voorwerk van Olivia Borlée, Hanna Mariën en Élodie Ouédraogo en na een felle eindsprint vanuit vijfde positie. Het viertal realiseert een Belgische recordtijd van 42,75, nadat eerder op de dag de serie reeds was gewonnen in de eveneens nieuwe nationale recordtijd van 42,85.
[bewerk] 2008
Het jaar 2008 begon voor Kim Gevaert onfortuinlijk. Na op 16 februari tijdens de Norwich indoor grand prix in Birmingham een 60 m in 7,15 nipt te hebben verloren van winnares Angela Williams (ook 7,15), hield een zware griepaanval haar vijf dagen aan bed gekluisterd. Ze miste hierdoor de Belgische indoorkampioenschappen en kon pas op 25 februari de training hervatten. Een verre van ideale voorbereiding voor het WK indoor in Valencia, enkele weken later. Desondanks sloeg de Belgische sprintvedette zich kranig door series (7,31) en halve finale (7,18) heen. Maar drie wedstrijden op één dag bleken nog wat teveel van het goede en met 7,22 moest zij ditmaal in Angela Williams, Jeanette Kwakye en Tahesia Harrigan (alledrie beneden de 7,10) haar meerderen erkennen.
Intussen zet Gevaert wat vraagtekens bij het vervolg van haar atletiekcarrière. Enerzijds overweegt ze om er aan het eind van 2008 mee te kappen, anderzijds wil zij dat wel doen met 'een goed gevoel'. "Ik wil stoppen met een goed gevoel bij wat ik gedaan heb en die beslissing zeker niet moeten nemen onder invloed van omstandigheden. Moest wetenschappelijk blijken dat er nog progressie mogelijk is zou dat één element zijn in de beslissing, maar niet het enige. Het mentale aspect is voor een atleet immers ook zeer belangrijk", aldus Gevaert.[1]
[bewerk] Nationale kampioenschappen
Outdoor
onderdeel | jaar |
---|---|
100 m | 1996, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007 |
200 m | 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2004, 2005, 2006, 2007 |
Indoor
onderdeel | jaar |
---|---|
60 m | 1995, 1997, 2000, 2001, 2002, 2003 |
[bewerk] Persoonlijke records
Outdoor
Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
100 m | 11,04 s (nat. rec.) | 9 juli 2006 | Brussel |
200 m | 22,20 s (nat. rec.) | 9 juli 2006 | Brussel |
400 m | 51,45 s (nat. rec.) | 8 mei 2005 | Gent |
Indoor
Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
60 m | 7,10 s (nat. rec.) | 2 maart 2007 | Birmingham |
200 m | 23,66 s | 11 februari 2000 | Gent |
[bewerk] Palmares
- 1995
- 6e, EK Junioren 100 m 11,99, Hongarije
- 5e, Ek Junioren 4 x 100 m 46,29 Hongarije
- , EYOD, 100 m 11,96
- 1996
- zevende, WK Junioren 200 m 23,88 Sydney
- halve finale, WK Junioren 11,74 Sydney
- 1997
- reeksen, WK Indoor, 60 m 7,47
- 5e, EK Junioren, 200 m 23,58
- 1998
- reeksen, EK, 100 m, 11,53 Boedapest
- halve finale, EK, 200 m, 23,74 Boedapest
- 1999
- 4e, Universiade, 100 m, 11,32 Palma de Mallorca
- , Universiade, 200 m 23,10 Palma de Mallorca
- , EK onder 23 jaar, 100 m 11,39 Göteborg
- 5e, EK onder 23 jaar, 200 m, 23,08 Göteborg
- kwartfinale, WK, 100 m, 11,54 Sevilla
- kwartfinale, WK, 200 m, 23,16 Sevilla
- 2000
- 6e, EK Indoor, 60 m, 7,22 Gent
- 2001
- 2002
- 2003
- 2004
- 2005
- 2006
- 2007
- 2008
[bewerk] Onderscheidingen
- 2001: Gouden Spike (trofee voor beste Belgische atlete van het jaar)
- 2002: Vlaamse Reus (trofee uitgereikt door Vlaamse Bond van Sportjournalisten)
- 2002: Vlaams Sportjuweel (trofee uitgereikt door Vlaamse regering)
- 2002: Gouden Spike
- 2002: derde bij Sportvrouw van het Jaar
- 28 maart 2002: Ereburger van Kampenhout
- 2003: Gouden Spike
- 2004: Sportpersoonlijkheid van het jaar, Gouden Spike, Sportploeg van het jaar, 2e Sportvrouw van het jaar.
- 2005: Gouden Spike, Gouden Erepenning van het Vlaams Parlement
- 2006: Nationale trofee voor sportverdienste samen met Tia Hellebaut, Zilveren Spike
- 2007: Sportploeg van het jaar, Vlaams Sportjuweel (beiden met estafetteteam) en Gouden Spike
- 2007: Nationale trofee voor sportverdienste voor haar 4 x 100 m-prestatie op het WK in Osaka
Bronnen, noten en/of referenties: |
[bewerk] Externe links
- Officiële website van Kim Gevaert
- (en) IAAF-profiel voor Kim Gevaert
- Profiel op de website van de VAL