Joseph John Thomson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sir Joseph John Thomson (Cheetham Hall bij Manchester, 18 december 1856 – Cambridge, 30 augustus 1940) was een Engels natuurkundige en ontdekker van het elektron.

[bewerk] Biografie

Joseph John Thomson werd op 18 december 1856 geboren in Cheetham Hill (in de buurt van Manchester). Zijn vader stierf toen de jonge Thomson nog maar 16 jaar oud was, maar dat verhinderde hem niet naar school te gaan op het Owens College in Manchester. Daar overreedde zijn wiskundeleraar hem om een studiebeurs aan te vragen aan de Trinity College van Cambridge, een van de meest gerenommeerde universiteiten ter wereld. Thomson kreeg die studiebeurs, en in 1880 eindigde hij als tweede van zijn klas in het eindexamen wiskunde. Hij mocht in Cambridge blijven werken en ontwikkelde er wiskundige modellen waarmee de aard van atomen en de elektromagnetische krachten konden worden verklaard. Het bekendst is hij bij het grote publiek door zijn model van het atoom, dat vaak liefkozend het Plumpuddingmodel genoemd wordt. Thomson dacht dat het atoom een massieve, positief geladen bol was, met erop 'geplakt' de negatief geladen elektronen.

[bewerk] Cavendish Laboratorium

Het Cavendish Laboratorium in Cambridge werd in 1871 gesticht waarbij James Clerk Maxwell (die de wetten van het elektromagnetisme heeft opgesteld) de eerste zogenaamde Cavendish Professor werd. De jonge Thomson werd tot de derde Cavendish Professor verkozen in 1884 (na Maxwell en Lord Rayleigh). Hij was echter niet ervaren met het doen van experimenten, maar gelukkig was hij een snelle leerling en leidde hij uiteindelijk een succesvolle afdeling experimentele fysica. Ondersteund door zijn management en manier van lesgeven, werden er veel belangrijke experimenten over het elektromagnetisme en het atoom uitgevoerd in zijn laboratorium. Veel uitstekende fysici genoten hier ook hun opleiding, onder wie zeven Nobelprijswinnaars. Thomson gaf blijk van een sterke interesse in de individuele vordering van zijn studenten, door dagelijks te kijken hoe het met hun studies stond en door vaak suggesties en advies te geven.

In 1906 ontving hij de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor de ontdekking van het elektron, in 1914 de Copley Medal.

Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (1901-1925)