John Bardeen
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
John Bardeen (Madison (Wisconsin), 23 mei 1908 – Boston, 30 januari 1991) was een Amerikaans natuurkundige en tweevoudig nobelprijswinnaar.
[bewerk] Biografie
Bardeen werd in Madison (Wisconsin) geboren als zoon van Charles Russell Bardeen (hoogleraar anatomie) en Althea Harmer (onderwijzeres). Al op zijn vijftiende jaar ging hij naar de universiteit van Wisconsin en studeerde in 1929 af als ingenieur. Enkele jaren later begon hij aan een promotietraject aan de universiteit van Princeton, waar hij in 1936 promoveerde in de mathematische fysica. Na de Tweede Wereldoorlog kreeg hij een aanstelling bij Bell Labs.
Bardeen was met William Shockley en Walter Brattain, allen verbonden aan Bell Labs, de uitvinder van de transistor waarvoor zij in 1956 de Nobelprijs voor de Natuurkunde kregen.
Samen Leon Neil Cooper en John Robert Schrieffer ontwikkelde hij de fundamentele theorie van de supergeleiding, tegenwoordig bekend als de BCS-theorie, waarvoor hij in 1962 nogmaals de Nobelprijs voor de Natuurkunde kreeg.
| Winnaars van de Nobelprijs voor de Natuurkunde (1951-1975) |
|
1951: Cockcroft, Walton | 1952: Bloch, Purcell | 1953: Zernike | 1954: Born, Bothe | 1955: Lamb, Kusch | 1956: Shockley, Bardeen, Brattain | 1957: Yang, T.D.Lee | 1958: Tsjerenkov, Frank, Tamm | 1959: Segrè, Chamberlain | 1960: Glaser | 1961: Hofstadter, Mössbauer | 1962: Landau | 1963: Wigner, Goeppert‑Mayer, Jensen | 1964: Townes, Basov, Prokhorov | 1965: Tomonaga, Schwinger, Feynman | 1966: Kastler | 1967: Bethe | 1968: Alvarez | 1969: Gell‑Mann | 1970: Alfvén, Néel | 1971: Gabor | 1972: Bardeen, Cooper, Schrieffer | 1973: Esaki, Giaever, Josephson | 1974: Ryle, Hewish | 1975: A.Bohr, Mottelson, Rainwater Volledig overzicht | (1901-1925) | (1926-1950) | (1951-1975) | (1976-2000) | (2001-2025) |
