Johanna Adriana Ader-Appels
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Johanna Adriana Ader-Appels (?, 9 mei 1906 - Nieuw-Beerta, 7 januari 1994) was een evangelist en Nederlandse verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Ader-Appels was de echtenote van Bastiaan Jan Ader, de Nederlands Hervormd predikant in het dorpje Drieborg in Nieuw-Beerta. Zij zaten sinds het begin van de oorlog samen in het verzet. Tijdens de oorlog werd hun pastorie een waar centrum voor hulp aan joden, onderduikers en piloten. Ader-Appels en haar man namen zelf veel Joodse onderduikers in huis en verzorgden het onderduiken van vele anderen en regelden de distributie van bonkaarten.
Haar man werd in 1944 opgepakt en gefusilleerd, maar zij zette het verzetswerk voort. Na de oorlog werd ze evangelist in de omgeving van Nieuw-Beerta en schreef ze Een Groninger pastorie in de storm (1947), een boek over haar belevenissen tijdens de oorlog, dat ook in het Duits en het Fins werd vertaald. In Drieborg werd in 1950 een oecumenisch gemeenschapshuis gesticht met gelden van het door haar gestartte Ds. Aderfonds. Dit fonds en het centrum waren deels bedoeld om gesprekken tussen Nederlanders en Duitsers mogelijk te maken na de verschrikkelijke gebeurtenissen van de bezettingsjaren. Het fonds kreeg inkomsten via het boek dat ze had geschreven.
Ader-Appels werd onderscheiden met het Verzetsherdenkingskruis. Ze overleed op 87-jarige leeftijd en werd begraven op de begraafplaats achter hun kerk in Nieuw-Beerta. Een van haar kinderen was de kunstenaar Bas Jan Ader (1942-1975).
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
