Bastiaan Jan Ader
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Bastiaan Jan Ader ('s-Gravenzande, 30 december 1909 - Veenendaal, 20 november 1944) was een Nederlands predikant en verzetsstrijder tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Ader was Nederlands Hervormd predikant in het dorpje Drieborg in Nieuw-Beerta vanaf 1938. Sinds het begin van de oorlog werkte hij binnen de LO in het verzet. Zijn verzetsnaam was "Van Zaanen". Tijdens de oorlog werd zijn pastorie een waar centrum voor hulp aan Joden, onderduikers en piloten. Ader en zijn vrouw Johanna Adriana Ader-Appels namen zelf veel Joodse onderduikers in huis en verzorgden het onderduiken van vele anderen en regelden de distributie van bonkaarten.
Ader verrichtte ook buiten zijn eigen gemeente veel verzetswerk. Toen hij op 20 juli 1944 op weg was naar Haarlem werd hij na provocatie van een politieagent gearresteerd en opgesloten in Haarlem en spoedig daarna overgebracht naar het politiebureau aan de Weteringschans in Amsterdam. Als represaille maatregel voor een aanslag op een Duitse militair is hij in Veenendaal gefusilleerd en aanvankelijk daar begraven. Eind november werd hij herbegraven in Driebergen.
Na de oorlog werd het stoffelijk overschot overgebracht naar het Ereveld Loenen in Vak E, Grafnummer 52. In 1967 werd aan Ader postuum de Yad Vashem onderscheiding toegekend als "Righteous among the Nations".
Een van zijn kinderen was de kunstenaar Bas Jan Ader. In 2006 maakte Wiebe Klijnstra voor RTV-Noord de met de NL-award bekroonde documentaire Taai en fel gestreden.
| Bronnen, noten en/of referenties: |
|
