Ja, vi elsker dette landet
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ja, vi elsker dette landet (Ja, wij houden van dit land) is het volkslied van Noorwegen.
De tekst is uit 1859 - 1868 en is geschreven door Bjørnstjerne Bjørnson, de muziek uit 1864 van Rikard Nordraak. 17 mei 1864 werd het lied voor het eerst gezongen naar aanleiding van de 50e verjaardag van de Noorse grondwet. Normaal gezien worden alleen de eerste en de laatste twee strofes gezongen.
[bewerk] Oorspronkelijke tekst
Ja, vi elsker dette landet
- Ja, vi elsker dette landet,
- som det stiger frem,
- furet, værbitt over vannet,
- med de tusen hjem.
- Elsker, elsker det og tenker
- På vår far og mor
- Og den saganatt som senker
- Drømme på vår jord.
- Og den saganatt som senker,
- Senker drømme på vår jord.
- Dette landet Harald berget
- med sin kjemperad,
- dette landet Håkon verget
- medens Øyvind kvad;
- Olav på det landet malte
- korset med sitt blod,
- fra dets høye Sverre talte
- Roma midt imot.
- Bønder sine økser brynte
- hvor en hær dro frem,
- Tordenskiold langs kysten lynte,
- så den lystes hjem.
- Kvinner selv stod opp og strede
- som de vare menn;
- andre kunne bare grede,
- men det kom igjen!
- Visstnok var vi ikke mange,
- men vi strakk dog til,
- da vi prøvdes noen gange,
- og det stod på spill;
- ti vi heller landet brente
- enn det kom til fall;
- husker bare hva som hendte
- ned på Fredrikshald!
- Hårde tider har vi døyet,
- ble til sist forstøtt;
- men i verste nød blåøyet
- frihet ble oss født.
- Det gav faderkraft å bære
- hungersnød og krig,
- det gav døden selv sin ære -
- og det gav forlik.
- Fienden sitt våpen kastet,
- opp visiret for,
- vi med undren mot ham hastet,
- ti han var vår bror.
- Drevne frem på stand av skammen
- gikk vi søderpå;
- nu vi står tre brødre sammen,
- og skal sådan stå!
- Norske mann i hus og hytte,
- takk din store Gud!
- Landet ville han beskytte,
- skjønt det mørkt så ut.
- Alt hva fedrene har kjempet,
- mødrene har grett,
- har den Herre stille lempet
- så vi vant vår rett.
- Ja, vi elsker dette landet,
- som det stiger frem,
- furet, værbitt over vannet,
- med de tusen hjem.
- Og som fedres kamp har hevet
- det av nød til seir,
- også vi, når det blir krevet,
- for dets fred slår leir.
[bewerk] Vertaling
Ja, wij houden van dit land
- Ja, wij houden van dit land,
- zoals het opstijgt,
- ruig, verweerd, uit het water,
- met de duizenden huizen.
- Hou, hou van het en denk
- aan onze vaders en moeders,
- en de saganacht die afdaalt,
- dromen over onze grond.
- En de saganacht die afdaalt,
- afdaalt dromen over onze grond.
- Noorse man in huis en hut,
- dank uw grote God.
- Hij zal het land beschermen,
- zelfs al zag het donker uit.
- Alles waar onze vaders voor vochten,
- moeders voor weenden,
- heeft de Heer volbracht,
- zodat wij ons recht wonnen.
- Heeft de Heer volbracht,
- volbracht zodat wij ons recht wonnen.
- Ja, wij houden van dit land,
- zoals het opstijgt,
- ruig, verweerd, uit het water,
- met de duizenden huizen.
- En zoals onze vaders' strijd heeft geheven,
- Dat van nood naar zegen,
- ook wij, wanneer het verlangd wordt,
- voor deze vrede, vechten.
- Ook wij, wanneer het verlangd wordt,
- verlangd voor deze vrede vechten.
