Ivo van Chartres

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Sint Ivo van Chartres (Yves) (± 1040 - 1117) was bisschop van Chartres van 1090 tot 1117. De Heilige Ivo was een belangrijk kerkelijk figuur en was een rechter van het canoniek recht tijdens de Investituurstrijd.

Ivo studeerde te Parijs en later aan de abdij van Bec in Normandië onder Lanfranc van Bec. Daar zal hij Anselmus van Canterbury hebben ontmoet, die evenals Lanfranc aartsbisschop van Canterbury zou worden. Naar de wens van zijn bisschop werd Ivo in 1078 prior in Beauvais. Twaalf jaar later werd hij benoemd tot bisschop van Chartres als opvolger van Geoffroy van Chartres, die die positie sinds 1077 had bekleed. Ivo ontpopte zich in die rol als een fel bestrijder van simonie.

Als bisschop en rechtsgeleerde moest hij de politiek van Filips I van Frankrijk afkeuren. Filips verstootte zijn echt Bertha van Holland om in 1092 te kunnen trouwen met Bertrade van Anjou. Voor zijn kennelijk te luidruchtige oppositie zat Ivo zelfs enige tijd gevangen.

Ivo schreef onder meer twee uitgebreide canonieke werken, omstreeks 1094 een Decretum en na 1095 de Panormia.^[1] Enkele ideeën uit deze boeken werkten door in het Concordaat van Worms in 1122.^[2] Daarnaast was hij een onuitputtelijk briefschrijver.

De naamdag van de Heilige Ivo wordt sinds 1570 gevierd op 20 of 23 mei. Het is niet bekend wanneer hij werd gecanoniseerd.

[bewerk] Bibliografie

1094 - Collectio Tripartita, ook genoemd Collectio trium partium, een chronologische verzameling decretalen, conciliaire canons en uittreksels van teksten van de vroege kerkvaders, alsook gedachten over het Romeins en Frankisch recht. Zijn auteurschap wordt echter betwist.
± 1094 - Decretum, 17 boeken met 3760 hoofdstukken over vrijwel alle aspecten van het canoniek recht. Zijn tekst bouwt voort op de kerkvaders, oude christelijke keizers, en Burchard van Worms.
na 1095 - Panormia, acht boeken met 1038 korte hoofdstukken. Het is een bondige samenvatting van de eerste twee genoemde werken, met die uitweidingen die nodig zijn voor het dagelijks werk. De opbouw in korte delen en de innerlijke structuur van het werk stellen de lezer in staat snel te vinden wat hij zoekt. Het boek werd in 1499 in Bazel gedrukt.