Concordaat van Worms
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het Concordaat van Worms was een overeenkomst tussen paus Calixtus II en keizer Hendrik V.
Het verdrag werd gesloten op 23 september 1122 te Worms in een poging om een eind te maken aan de Investituurstrijd. Deze strijd ging om het benoemingsrecht van de hogere geestelijken. Het concordaat draaide uit op een compromis. Nieuwe bisschoppen zouden voortaan van de paus hun geestelijk gezag ontvangen. Van de keizer konden ze ook wereldlijke taken toegewezen krijgen, bijvoorbeeld als landsheer, met het doel bepaalde rijksgebieden (rijksbisdommen) niet erfelijk te laten verankeren binnen één geslacht. Hierdoor ontstond een vorm van scheiding tussen Kerk en Staat, d.w.z. tussen geestelijke en wereldlijke zaken.
