Iron Maiden
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Iron Maiden is een metalband die in 1975 werd opgericht in Londen. De groep wordt vaak gezien als één van de meest kenmerkende en invloedrijke voor hun stroming in het heavy metal genre: the new wave of British heavy metal. De naam 'Iron Maiden' verwijst naar een foltertuig, de IJzeren maagd, een ijzeren kist met pinnen aan de binnenkant die kon dichtklappen.
De basgitarist en tevens leider van de groep is Steve Harris. De andere leden zijn Bruce Dickinson (zang), Dave Murray (gitaar), Adrian Smith (gitaar), Janick Gers (gitaar) en Nicko McBrain (drums). Steve Harris is de enige die sinds het begin lid is. Bekende nummers van de band zijn o.a. The Number of the Beast, Run to the Hills, "Hallowed Be Thy Name", "Can I Play with Madness", "The Evil that Men Do", "2 Minutes to Midnight", "The Trooper" en Fear of the Dark.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
[bewerk] De Beginjaren (1975-1982)
Iron Maiden werd in 1975 rond Kerstmis opgericht door de bassist Steve Harris nadat zijn eerste bands, Gypsy's Kiss en Smiler, geen interesse hadden in Steve's zelfgeschreven materiaal en niet te spreken waren over zijn actieve rondrennende houding op het podium. Een paar maanden na de oprichting volgde gitarist Dave Murray Dave Sullivan op, sindsdien is hij vast lid. In 1977 werd eerste zanger Paul Day vervangen door Dennis Wilcock, welke laatste verantwoordelijk wordt gehouden voor het ontstaan van een vroege versie van bandmascotte Eddie. Wilcock heeft zelf toegegeven dat hij niet meer in de band wilde zijn en werd in 1978 vervangen door zanger Paul Di'Anno. Op 31 december 1978 werden 4 nummers opgenomen. 3 van de 4 nummers werden als de The Soundhouse Tapes 7" uitgebracht. De single werd 5000 keer verkocht, maar de band zei dat ze er 15000 verkocht hadden, zodat het meer indruk wekte. De band zou pas in 1980 hun eerste volledige album uitbrengen, "Iron Maiden". Vooral het nummer "Running Free" was populair. De leden ten tijde van het debuutalbum waren Steve Harris (basgitaar), Dave Murray (gitaar), Clive Burr (drums), Dennis Stratton (gitaar) en Paul Di'Anno (zanger).
Op 5 oktober 1980 speelde Iron Maiden voor het eerst in Nederland in de Groenoordhallen in Leiden, als voorprogramma van KISS.
Laat in 1980 werd de gitarist Dennis Stratton vervangen door Adrian Smith, een goede vriend van Dave Murray. In 1981 bracht Iron Maiden haar tweede album uit: " Killers". Het album bestond uit materiaal dat al vóór het debuutalbum was geschreven en twee nieuwe nummers, het titelnummer en 'Murders in the Rue Morgue'. Killers bevatte de eerste hits van de band en zorgde voor een kleine doorbraak in de Verenigde Staten. Tijdens de "Killers World Tour" deed de band ook Japan aan. Live opnames in Japan werden uitgebracht onder de naam "Maiden Japan"
Tegen het einde van 1981 werd zanger Paul Di'Anno echter vervangen door Bruce Dickinson vanwege Di'Anno's overmatige drug- en drankgebruik. De stem van Dickinson bleek beter bij de steeds epischere heavy metalsound van de band te passen.
[bewerk] De Gouden Jaren (1982-1989)
Het eerste album met deze nieuwe zanger, "The Number of the Beast", werd een enorm succes en wordt tot op de dag van vandaag beschouwd als een absolute klassieker in het heavy metalgenre. Iron Maiden ging op hun eerste echte wereldtournee die hen onder andere naar de Verenigde Staten, Japan en Australië voerde. Het is ook in deze periode dat de groep in de Verenigde Staten onder vuur kwam te liggen van christelijke religieuze groeperingen die hen ervan verdachten satanisten te zijn. Dit vanwege de soms sinistere teksten waarin openlijk de naam van de duivel vermeld werd.
Na het succes van "The Number of the Beast" kwam de band in wat door fans wel eens "the golden years" genoemd wordt. De drummer Clive Burr werd vervangen door Nicko McBrain. De groep bestond op dat moment uit Steve Harris (basgitaar), Bruce Dickinson (zanger), Dave Murray (gitaar), Adrian Smith (gitaar) en Nicko McBrain (drummer). De drie albums die door de groep in deze samenstelling werden uitgebracht, gingen allemaal platinum: "Piece of Mind" (1983), "Powerslave" (1984) en "Somewhere in Time" (1986). Iron Maiden was een ware publiekstrekker geworden.
In 1988 ging de band een meer alternatieve richting uit met hun zevende album, "Seventh Son of a Seventh Son". Dit was een concept-album waarin het verhaal verteld werd van een mythisch kind dat geboren werd met paranormale gaven. De liedjes op dit album klonken wat anders dan deze op de vorige, dit omdat de band met keyboards en synthesizers experimenteerde. Dit leidde er toe dat een aantal fans gingen beweren dat Iron Maiden hun "heavy metal roots" verraden hadden. Deze stelling werd nog kracht bijgezet toen gitarist Adrian Smith de band verliet omdat hij niet tevreden was met de nieuwe richting die de groep uitging.
[bewerk] De Jaren van Achteruitgang (1990-1993)
Na lang zoeken werd Janick Gers gekozen als vervanger van Smith. Gers had ook al meegespeeld op een solo-album van zanger Bruce Dickinson. In 1990 bracht de band het album "No Prayer for the Dying" uit. Dit album werd lauw ontvangen door de fans: het was een terugkeer naar hun rauwe sound maar de duistere en diepzinnige teksten waren grotendeels verdwenen. Ook ging zanger Bruce Dickinson experimenteren met een meer rauwe manier van zingen, wat bij sommige fans niet in goede aarde viel (voordien stond Dickinson ook wel bekend als "the air-raid siren" vanwege zijn vermogen om ellenlange kreten te slaken). De meeste fans gaan akkoord dat met dit album een periode van achteruitgang aanbrak voor de band.
"Fear of the Dark", uitgebracht in 1992 was het tweede album uit deze periode. Van de twaalf composities, wisten er volgens de fans slechts vier het oude niveau te halen, zijnde de nummers 'Childhood's End', 'Afraid to Shoot Strangers', 'Be Quick or be dead' en het nog altijd immens populaire titelnummer. In 1992 mocht Iron Maiden voor de tweede keer het Monsters Of Rock festival in Donington (Verenigd Koninkrijk) headlinen, wat later ook op cd zou worden uitgebracht. Halverwege 1993 verliet zanger Dickinson de band om aan soloprojecten te werken. Iron Maiden had een dieptepunt bereikt.
[bewerk] De Blaze Bayley Periode (1994-1999)
In 1994 werd de jonge Blaze Bayley aangetrokken om Dickinson te vervangen. Met deze zanger bracht de band twee albums uit: "The X Factor" (1995) en "Virtual XI" (1998). Bayley bleek een getalenteerd artiest te zijn, maar miste de uitstraling en vooral het stemvermogen van Bruce Dickinson. Ook bleek Bayley allergisch te reageren op bepaalde omgevingen, waardoor tournees moesten worden ingekort. Ook binnen de band was Bayley niet vrij van controverse: met name de drummer, Nicko McBrain, had de pijnlijke gewoonte om tijdens optredens de nieuwe zanger uit te lachen.
De meningen over Blaze Bayley zijn verdeeld. Er zijn fans die vinden dat hij het prima heeft gedaan, maar anderen zijn van mening dat hij nooit voor Iron Maiden had mogen zingen. Over het algemeen wordt Bayleys werk wel gewaardeerd. Vooral 'The X Factor' wordt gezien als een goed album. Bayley had echter de pech dat hij Dickinson moest opvolgen en dat bleek een onmogelijke opgave.
Begin februari 1999 nam de band afscheid van Blaze Bayley, en maakte bekend dat Bruce Dickinson terugkeerde. Eveneens kwam gitarist Adrian Smith terug, maar zijn opvolger Janick Gers bleef. Dit had tot gevolg dat Iron Maiden voortaan drie gitaristen telde. Een reünie-tour omtrent het "Ed Hunter"-computerspel volgde.
[bewerk] Recente Geschiedenis van de Band (2000-heden)
In 2000 bracht de band hun eerste album uit met deze nieuwe samenstelling: "Brave New World". De liedjes waren langer geworden en de thematiek van de teksten was terug duister en diepgaand. De band ging op een nieuwe wereldtournee die afgesloten werd in januari 2001 met een optreden op het beroemde Rock In Rio-festival. Dit optreden voor een enorm publiek van 250.000 mensen werd opgenomen en later uitgebracht als "Rock in Rio". Iron Maiden was terug in vorm.
In 2003 bracht de groep het album "Dance of Death" uit. Dit album ging voort op de positieve trend die was ingezet met Brave New World en bevatte onder andere het nu reeds klassieke "Paschendale", een lied over de veldslag om Passendale tijdens de Eerste Wereldoorlog, ook wel bekend als de Derde Slag om Ieper. Drummer Nicko McBrain heeft voor het eerst in 20 jaar een nummer geschreven dat op het album belandde.
Op 3 juli 2005 was de band opnieuw in Nederland en verzorgde ze in topvorm de afsluiting van het populaire openlucht popfestival Bospop in Weert. In een ruim anderhalf uur durend, qua theatertechniek en muzikaliteit, perfect concert voerde de band voor zo'n 15.000 fans alle hits uit van de eerste 4 albums.
Eind augustus 2005 verscheen een nieuw live-album van de band genaamd "Death on the Road". Het album bevat opnamen gemaakt tijdens een optreden in de Westfalenhalle Arena, in Dortmund, Duitsland tijdens de "Death On The Road Tour" in december 2003.
Iron Maiden is na de "Death On The Road Tour" in 2005 begonnen met "The Early Days Tour" waarin enkel nummers van de eerste vier albums werden gespeeld. In 2006 is Iron Maiden de studio ingedoken voor het 14e album.
Eind augustus 2006 kwam het nieuwe album, A Matter of Life and Death uit. Het album bestond uit nummers met een gemiddelde lengte van ruim 7 minuten (!) en was tekstueel nóg duisterder. Tevens vielen de invloeden uit de jaren 70 progrock veel meer op dan voorheen. Het album werd door media en fans echter heel enthousiast ontvangen, en door velen (vooral de media) hun beste album sinds Piece of Mind genoemd.
Op 27 november 2006 gaf Iron Maiden een uitverkocht concert in de Brabanthallen 's-Hertogenbosch in 's-Hertogenbosch. Een uniek concert omdat Iron Maiden het nieuwe album volledig ten gehore bracht. Bruce Dickinson gaf aan hier tegemoet te willen komen aan de vele nieuwe fans. Een terechte constatering omdat de A Matter of Life and Death world tour meer kaartjes heeft verkocht dan ooit te voren.
In maart 2007 zijn de Britten begonnen aan de nieuwe tour. Concerten in Griekenland, Servië en India werden een groot succes. Die tour werd, in verband met het 25-jarig jubileum van 'The Number of the Beast', "A Matter of the Beast Summertour '07" genoemd. Iron Maiden zou 5 nummers van het album uit 1982 spelen, vijf van het nieuwste album en andere klassiekers. In Biddinghuizen sloten ze voor 15.000 mensen de zaterdag van Fields of Rock af. De geluid- en theatertechniek waren perfect en de band was in een uitstekende vorm. De Britten speelden 15 nummers, maar niet het beloofde vijfde nummer van 'The Number of the Beast'. Dit bleek achteraf een marketingtruc te zijn van manager Rod Smallwood.
Iron Maiden zal in 2008 terugkomen, ditmaal met de "History Part 2: Somewhere back in time". Hiervan zal eerst een DVD verschijnen. Iron Maiden zal dan voornamelijk nummers van de albums uit de jaren 80 spelen. Enkele nummers die zeker gespeeld gaan worden zijn 'Aces High', '2 Minutes to Midnight' en 'The Rime of the Ancient Mariner'. Zanger Bruce Dickinson heeft in Griekenland echter ook beloofd dat 'Alexander the Great' ('Somewhere in Time') ook ooit nog live gespeeld zal worden. Dat is bijzonder, want dit nummer werd nooit eerder live gebracht. Het zal in ieder geval niet tijdens deze tour gebeuren, zoals Dickinson zelf in een interview meldde. De tour start in februari in Australië om via Noord-Amerika in de zomer de grote stadions van Europa aan te doen. Een concert in Nederland werd op 23 januari aangekondigd. Deze vindt plaats op 16 augustus 2008 op het TT-Circuit in Assen. Het afsluitende optreden vindt plaats op 19 augustus in Moskou.
[bewerk] Huidige Bandleden
- Bruce Dickinson - zang (1982-1993; 1999-heden)
- Dave Murray - gitaar (1976-heden) (voorjaar 1977 even weggeweest)
- Adrian Smith - gitaar (1981-1990; 1999-heden)
- Janick Gers - gitaar (1990-heden)
- Steve Harris - basgitaar (1975-heden)
- Nicko McBrain - drums (1982-heden)
[bewerk] Voormalige Bandleden
- Bob Sawyer - gitaar (1976-1976)
- Terence Rance - gitaar (1975-1976)
- Dave sullivan - gitaar (1975-1976)
- Ron Matthews - drums (1975-1976)
- Paul Day - zang (1975-1977)
- Tony Moore - Keyboard (1977-1977)
- Terry Wapram - gitaar (1977-1977)
- Barry Purkis aka Thunderstick - drums (1977-1977)
- Dennis Wilcock - zang (1977-1978)
- Doug Sampson drums (1978-1979)
- Paul Cairns - gitaar (1979-1980)
- Paul Di'Anno - zang (1978-1981)
- Dennis Stratton - gitaar (1980-1981)
- Clive Burr - drums (1978-1982)
- Blaze Bayley - zang (1994-1999)
Tussen '77 en '79 speelde Paul Todd ook tijdelijk gitaar. De precieze periode waarin hij speelde is echter niet bekend.
[bewerk] Discografie
[bewerk] Albums
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Iron Maiden | 1980 | - | |||
| Killers | 1981 | - | |||
| Maiden Japan | 1981 | - | Livealbum | ||
| The number of the beast | 1982 | 17-04-1982 | 15 | 10 | |
| Piece of mind | 1983 | 28-05-1983 | 10 | 15 | |
| Powerslave | 1984 | 15-09-1984 | 11 | 10 | |
| Live after death | 1985 | 26-10-1985 | 14 | 12 | Livealbum |
| Somewhere in time | 1986 | 11-10-1986 | 9 | 19 | |
| Seventh son of a seventh son | 1988 | 23-04-1988 | 4 | 18 | |
| Woman in uniform | 1990 | 03-03-1990 | 70 | 6 | |
| No prayer for the dying | 1990 | 13-10-1990 | 15 | 8 | |
| Fear of the dark | 1992 | 23-05-1992 | 16 | 11 | |
| A real live one | 1993 | 10-04-1993 | 24 | 7 | Livealbum |
| A real dead one | 1993 | 27-11-1993 | 83 | 5 | Livealbum |
| Live at Donington | 1993 | - | Livealbum | ||
| The X factor | 1995 | 14-10-1995 | 34 | 7 | |
| Best of the beast | 1996 | 05-10-1996 | 22 | 9 | Verzamelalbum met Stamboom |
| A real live / Dead one | 1998 | - | Livealbum | ||
| Virtual XI | 1998 | 04-04-1998 | 33 | 7 | |
| Ed Hunter | 1999 | 05-06-1999 | 67 | 3 | Verzamelalbum met Computerspel |
| Brave new world | 2000 | 03-06-2000 | 16 | 7 | |
| Rock in Rio | 2002 | 06-04-2002 | 43 | 4 | Livealbum |
| Eddie's archive | 2002 | - | Verzamelalbum / Boxset | ||
| Edward The Great | 2002 | - | Verzamelalbum | ||
| Dance of death | 2003 | 13-09-2003 | 10 | 10 | |
| Death on the road | 2005 | 03-09-2005 | 39 | 4 | Livealbum |
| A matter of life and death | 2006 | 02-09-2006 | 7 | 10 | |
| Somewhere back in time - The best of: 1980-1989 | 2008 | 31-05-2008 | 74 | 2 | Verzamelalbum |
| Albums met hitnoteringen in de Vlaamse Ultratop 50 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| The X factor | 1995 | 21-10-1995 | 19 | 3 | |
| Best of the beast | 1996 | 12-10-1996 | 28 | 3 | Verzamelalbum met Stamboom |
| Virtual XI | 1998 | 04-04-1998 | 23 | 3 | |
| Brave new world | 2000 | 03-06-2000 | 12 | 7 | |
| Rock in Rio | 2002 | 06-04-2002 | 28 | 4 | Livealbum |
| Edward The Great | 2002 | 19-07-2003 | 46 | 2 | Verzamelalbum |
| Dance of death | 2003 | 13-09-2003 | 4 | 5 | |
| Death on the road | 2005 | 10-09-2005 | 32 | 2 | Livealbum |
| A matter of life and death | 2006 | 09-09-2006 | 8 | 6 | |
| Somewhere back in time - The best of: 1980-1989 | 2008 | 17-05-2008 | 19 | 5* | Verzamelalbum |
[bewerk] Singles
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| The soundhouse tapes | 1979 | - | Single in eigen beheer | ||
| Wasted years | 1986 | 11-10-1986 | 12 | 7 | Alarmschijf |
| Stranger in a strange land | 1986 | 03-01-1987 | 35 | 3 | |
| Can I play with madness | 1988 | 23-04-1988 | 14 | 7 | |
| The evil that men do | 1988 | 17-09-1988 | 34 | 3 | |
| Holy smoke | 1990 | 13-10-1990 | 29 | 3 | |
| Bring your daughter...to the slaughter | 1991 | 09-02-1991 | 30 | 3 | |
| Be quick or be dead | 1992 | 09-05-1992 | 27 | 4 | |
| From here to eternity | 1992 | 18-07-1992 | tip16 | - | |
| Virus | 1996 | 28-09-1996 | tip15 | - | |
| The angel and the gambler | 1998 | 21-03-1998 | tip2 | - | |
[bewerk] Overige albums
- The First Ten Years 10 CD en dubbele 12" vinyls, met alle singles die gereleased werden tussen 1980 en 1990. Ook de B-kanten waren inbegrepen en tien afleveringen van "Listen with Nicko!", waarin de drummer van de groep hele verhalen hield tegen zijn luisteraars.
- The Essential Iron Maiden verzamelalbum (enkel uitgebracht in Noord-Amerika) (2005)
[bewerk] Tribute Bands
- 2 Minutes 2 Maiden (Verenigd Koninkrijk)
- 2 Minutes To Maiden (Canada)
- 667 The Neighbour Of The Beast (Duitsland)
- The Ancient Mariners (Nederland)
- Burning Ambition (Brazilië)
- Children Of The Beast (Brazilië)
- Children Of The Damned (Italië)
- Coverslave (Frankrijk)
- Drifter (Verenigde Staten)
- Eddie's Revenge (Duitsland)
- Ed Hunter (Chili)
- Hi On Maiden (Verenigd Koninkrijk)
- Ironically Maiden (Verenigd Koninkrijk)
- Ironing Maiden (Nederland)
- Ironic Maiden (Nederland) [1]
- The Iron Maidens (Verenigde Staten)
- Live After Death (Verenigde Staten)
- Maiden (Verenigde Staten)
- Maiden England (Verenigd Koninkrijk)
- Maiden Für Jeden (Oostenrijk)
- Maiden LA (Verenigde Staten)
- Maiden Scotland (Verenigd Koninkrijk)
- Maiden Seattle (Verenigde Staten)
- Moonchild (België)
- Osiris (Brazilië)
- Piece Of Mind (Verenigde Staten)
- Powerslave (Nederland)
- Powerslave (Verenigde Staten)
- Powerslave 2000 (Verenigde Staten)
- Powerslave Germany (Duitsland)
- Pumping Iron ([[Australië )
- Ripchord Strangler (Verenigde Staten)
- Run To The Hills (Verenigde Staten)
- Sanctuary (New Jersey,Verenigde Staten)
- Somewhere on Stage (Nederland)
- Tailgunners (Brazilië)
- Up The Irons (Nederland)
- Up The Irons (Canada)
- Up The Irons (Italië)
- Up The Irons (Verenigde Staten)
[bewerk] Externe link
