Industriegebied

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een industriegebied is een zone die in het plan van ruimtelijke ordening aangemerkt wordt als geschikt voor grote bedrijven en (zware) industrie. Kleinere bedrijven worden gewoonlijk niet actief geweerd, maar infrastructuur en kavelgrootte zijn toegespitst op de eisen van grootschalige bedrijfsvoering. Niettemin ziet men op industrieterreinen wel bedrijfsverzamelgebouwen, waar een keur aan kleine ondernemingen zich gezamelijk vestigt, meestal in bestaande bebouwing. Industriegebieden liggen vaak aan grote verkeersaders om de aan- en afvoer van grondstoffen en producten te vergemakkelijken.

Een zone voorbestemd voor kleinere bedrijven wordt in Vlaanderen een kmo-zone genoemd. In Nederland is het spraakgebruik niet duidelijk afgebakend. Vroeger werden zelfs kleine terreinen midden een in een wijk wel industrieterrein genoemd maar de term bedrijventerrein of bedrijfsterrein is nu meer in zwang. De term bedrijvenpark wordt wel gebruikt voor kleinschalige of hoogwaardige terreinen, maar onvermijdelijk gebruiken gemeenten de term om bijvoorbeeld verouderde terreinen of winkeldochters aan de man te brengen. Broedplaats of Incubator (bedrijfskunde) zijn in bepaalde kringen gangbaar geweest, maar de toekomst van die termen is onzeker. Ook Tradepark, innovatiecentrum en vele andere andere termen worden uitgeprobeerd. Incubator is een aanduiding die tijdens de Internetzeepbel in zwang was, en bedrijven die de implosie daarvan overleefd hebben, proberen in aansluiting op het angelsaksische bedrijfsleven de term nieuw leven in te blazen, maar buiten de Randstad is hij volslagen onbekend.

Dit artikel is een beginnetje over economie. U wordt uitgenodigd op bewerk te klikken om uw kennis aan dit artikel toe te voegen.