Iamblichus (filosoof)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Jamblichus van Chalkis in Syrië (° ± 250 – † ± 330 n.C.) was een neoplatonistisch geleerde en filosoof, en staat bekend als de stichter van de zgn. Syrische School binnen het neoplatonisme. De school bevond zich in de stad Apamea (Syrië). Hoewel hij een Syriër was, schreef Jamblichus in het Grieks.
Hij volgde les bij en onderging de invloed van Porphyrius. In zijn geschriften probeerde Jamblichus de leer van Plato met die van Pythagoras te verenigen, en hij verdedigde binnen zijn eigen stelsel alle voor-christelijke theorieën op religieus, filosofisch en wetenschappelijk vlak, met inbegrip van de astrologie, de orakels en de magie. Volgens Jamblichus bezitten alle beweringen van Plato (zowel op fysisch als op ethisch en metafysisch gebied) geldigheid. Niet alleen Griekse maar ook allerlei oosterse godheden werden in zijn stelsel opgenomen, zij het gedeeltelijk op allegorische wijze. Daarmee verbond hij ook de Pythagoreïsche getallensymboliek en allerlei religieuze en occulte praktijken. Hij schijnt zelf ook "wonderen" (?) verricht te hebben.
Jamblichus' werk oefende invloed uit tot ver in de middeleeuwen.
- Van zijn Verzameling van Pythagoras' leerstellingen (Grieks Συναγωγή τῶν Πυθαγορείων δογμάτων) bleven vijf boeken bewaard:
- Het Leven van Pythagoras (Пερὶ τοῦ Πυθαγορικοῦ βίου);
- Aansporing tot het beoefenen van de Wijsbegeerte (Пροτρεπτικός εἰς φιλοσοφίαν);
- De algemene kennis van de Wiskunde (Пερὶ τῆς κοινῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης)
- Nicomachus' Inleiding tot de Rekenkunde (Пερὶ τῆς Νικομάχου ἀριθμητικῆς εἰσαγωγῆς)
- Theologie van de Rekenkunde (Τὰ θεολογούμενα τῆς ἀριθμητικῆς)
- Het werk dat beter gekend is onder de Latijnse titel De mysteriis Aegyptiorum is een rijke bron voor onze kennis van het antieke (bij)geloof.
- Onder zijn verloren gegane werken waren vooral belangrijk: Over de Goden (Пερὶ θεῶν) en Over de Ziel (Пερὶ ψυχῆς), alsook een aantal commentaren op verscheidene dialogen van Plato.
