HMS Prince of Wales (1939)
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
 HMS Prince of Wales |
|
| Carrière |  |
|---|---|
| Besteld: | 29 juli 1936 |
| Werf: | Cammell Laird, Birkenhead, Engeland |
| Kiellegging: | 1 januari 1937 |
| Tewaterlating: | 3 mei 1939 |
| In dienst: | 19 januari 1941 (voltooid 31 maart) |
| Status: | Gezonken op 10 december 1941, bij Kuantan, Zuid-Chinese Zee |
| Algemene kenmerken | |
| Deplacement: | 43.786 longton |
| Tonnage: | |
| Lengte: | 225,6 meter ll, 227,1 meter oa |
| Breedte: | 34,3 meter |
| Diepgang: | 8,8 meter (normaal) 9,9 meter maximaal |
| Voortstuwing en vermogen: | 8 Admiralty stoomketels met oververhitters 4 Parsons stoomturbines |
| Snelheid: | 28,0 knopen (1941 proefvaart) |
| Bereik: | 3100 zeemijl bij 27 knopen 14.400 mijl bij 10 knopen |
| Bemanning: | 1521 |
| Bewapening: | 10 x 14 in/45 cal. (356 mm/45 cal.)(2x4, 1x2) 16 x 5.25 in/50 cal. (133 mm/50 cal.) dual purpose (8x2) 48 2-pdr (1.5 in) AA (40 mm) (6x8) 1 40-mm AA 8 20-mm AA (8x1) |
| Bepantsering: | Gordelpantser: 374 mm Lage gordel: 137 mm |
| Vliegtuigen en faciliteiten: | 4 Supermarine Walrus watervliegtuigen, 1 katapult |
HMS Prince of Wales was een slagschip van de King George V-klasse van de Royal Navy. Het schip was gebouwd bij de Cammell Laird scheepswerf in Birkenhead, Engeland. De Prince of Wales had een korte, maar actieve carrière en hielp mee aan het stoppen van de Bismarck. Dat het schip echter tot zinken werd gebracht door Japanse bommenwerpers die vanaf land opereerden, was één van de redenen dat slagschepen niet meer werden beschouwd als de belangrijkste klasse oorlogsschepen.
Inhoud |
[bewerk] Bouw
Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, werd de Prince of Wales voltooid in Liverpool. Het schip werd beschadigd in augustus 1940 tijdens de Liverpool Blitz. Eén bom viel tussen wal en schip aan bakboord en beschadigde de huid ter plekke zwaar. De Britse admiraliteit besloot dat het schip nodig was in het geval dat de Bismarck of de Tirpitz ingezet zouden worden, dus werd de bouw versneld en werden verscheidene tests uitgesteld en proefvaarten verkort. Het werd in dienst genomen op 19 januari 1941 maar was pas voltooid op 31 maart.
[bewerk] Atlantische Oceaan
Kort na de voltooiing voegde de Prince of Wales zich bij de Hood in de achtervolging en aanval op de Bismarck en de Prinz Eugen. De Prince of Wales had nog steeds werfpersoneel aan boord. Op 24 mei, vocht het met de Hood tegen de twee Duitse oorlogsschepen in de Slag in de Straat Denemarken. Nadat de Hood tot zinken was gebracht, met een onervaren bemanning, na zeven maal geraakt te zijn en met de meeste wapensystemen buiten werking door schade of andere problemen, brak de Prince of Wales de strijd af en voer weg onder dekking van een rookgordijn. Tijdens de korte strijd had het de Bismarck drie maal weten te raken, waarbij eenmaal een bunkertank voor werd geraakt, waardoor deze buiten gebruik was. Hierdoor moest de Bismarck naar Frankrijk voor reparaties.
De Prince of Wales voegde zich bij de kruisers Suffolk en Norfolk die de Bismarck hadden achtervolgt vanaf de Straat Denemarken. Om 01:31 op 25 mei werd er kort geschoten op de Bismarck. Twaalf uur later staakte de Prince Of Wales de achtervolging, omdat het door de brandstof heen raakte, om vervolgens terug te keren naar de werf voor een reparatie van zes weken.
In augustus bracht de Prince of Wales Winston Churchill naar Argentia, Newfoundland, waar hij een geheime ontmoeting had met Franklin D. Roosevelt tijdens meerdere dagen vanaf 10 augustus 1941. Deze ontmoeting resulteerde in het tekenen van de Atlantic Charter op 12 augustus 1941.
Na deze reis werd het schip naar de Middellandse Zee gestuurd om konvooien te begeleiden, waarbij meerdere aanvallende vliegtuigen werden neergeschoten op 27 september.
[bewerk] Grote Oceaan
Op 25 oktober vertrok de Prince of Wales, samen met de torpedobootjagers Electra en Express, naar Singapore om als vlaggenschip te dienen in de Far East Fleet. Begin december kwamen ze daar aan om zich te voegen bij de slagkruiser Repulse. Het nieuwe vliegdekschip Indomitable had zich ook moeten aansluiten bij Force Z onder admiraal Sir Tom Philips, maar liep aan de grond bij Jamaica tijdens proefvaarten en moest gerepareerd worden.
Ze werden naar Singapore gestuurd als afschrikking tegen de Japanse agressie. De Japanners werden echter niet afgeschrokken en begonnen aan de invasie op 7 december, dezelfde dag als de aanval op Pearl Harbor. Admiraal Phillips besloot om een poging te wagen om de vijandelijke vloot te onderscheppen en de Prince of Wales en de Repulse gingen onderweg, samen met vier torpedobootjagers , Electra, Express, Tenedos en Vampire, om de Japanners te zoeken. Ze waren echter niet succesvol en de Japanse onderzeeboot I-65 zag ze op de terugweg naar Singapore. Japanse vliegtuigen en onderzeeboten volgden de vloot en op 10 december 1941 werden de Prince of Wales en de Repulse tot zinken gebracht door 86 Japanse bommenwerpers en torpedobommenwerpers van het 22e Lucht Flotilla dat gestationeerd was in Saigon.
Als modern slagschip werd verwacht dat de Prince of Wales beter zou presteren dan de WO-I veteraan Repulse, maar dat was niet het geval. Al voor vertrek was de radar van de Prince of Wales buiten werking, waardoor Force Z een belangrijk waarschuwingssysteem moest missen.
Al vroeg in het gevecht werd de Prince of Wales geraakt door een torpedo bij de schroefas, waardoor veel water naar binnen kwam, het roer buiten werking was en ook de 5,25-inch DP kanons buiten werking gesteld werd. Twee torpedo's daarna raakten het deel dat beschadigd was bij het bombardement van 1940 en dat nooit helemaal gerepareerd was. Bij elkaar waren er zes torpedos raak en één bom. Honderden mannen vonden de dood toen het schip zonk, waaronder viceadmiraal Philips kapitein Leach. De sterke romp van de Prince of Wales zorgde er echter voor dat veel bemanningsleden gered konden worden, in tegenstelling tot de oudere Repulse.
Het waren de eerste grote oorlogsschepen die door vliegtuigen alleen tot zinken werden gebracht op open zee, een voorbode van de afnemende rol die deze klasse van schepen zou spelen in oorlogvoering op zee daarna.
Het wrak ligt vrijwel ondersteboven in een waterdiepte van 47 meter, ongeveer op 3º 33,6'N 104º 28,7' O. Een Britse vlag aan een boei die is vastgemaakt aan een schroefas wordt regelmatig vernieuwd. De locatie is beschermd onder de Protection of Military Remains Act. De scheepsbel werd in 2002 omhoog gehaald en is te zien in het Merseyside Maritime Museum in Liverpool.
