Hertogdom Zwaben
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het hertogdom Zwaben (Duits Schwaben, Latijn Suevia of Alamannia) was één van de vijf stamhertogdommen van Duitsland, het land van de Sueben of de Alemannen.
Het omvatte het grootste deel van Baden-Württemberg, het westen van het huidige Beieren, de Elzas (sinds 925) en de oostelijke helft van Zwitserland tot aan Chiavenna in Italië en de Gotthardpas.
Binnen het Heilige Roomse Rijk bestond het hertogdom Zwaben feitelijk ongeveer 350 jaar, van 911 tot 1268, toen er een einde kwam aan het bestaan van de grote stamhertogdommen. Theoretisch bleef de titel bestaan tot 1806, als er een einde kwam aan het Rijk zelf.
De naam Zwaben wordt nog gebruikt voor de landstreek Zwaben in Duitsland tussen de Rijn en de Lech, maar die vormt geen politieke of administratieve eenheid meer. Het oostelijke deel van Zwaben dat nu in het westelijke deel van Beieren ligt, vormt daar een regierungsbezirk met de naam Schwaben.
