Henriëtta Anne van Engeland

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Prinses Henrietta Anne van Engeland (Exeter, 16 juni 1644 - Saint-Cloud, 30 juni 1670) was de jongste dochter van de Engelse koning Karel I en diens vrouw koningin Henriëtta Maria van Frankrijk. Op het moment dat Henrietta werd geboren bereikte de Engelse Burgeroorlog een hoogtepunt. In 1661 trouwde Henrietta met de hertog van Orléans. Ze stond in Frankrijk bekend als Henriette d'Angleterre, in de familie werd ze liefkozend Minette genoemd.

Prinses Henrietta werd geboren op het Bedford House te Exeter, ten zuiden van Engeland. Twee weken na haar geboorte vluchtte haar moeder, de koningin, uit Engeland en liet Henrietta achter bij Lady Barbara Palmer, Hertogin van Cleveland. Henriette Anne ("Anne" werd bij haar naam gevoegd toen ze werd gedoopt, en daarmee toetrad tot de Rooms-katholieke Kerk) werd pas met haar moeder herenigd toen ze twee jaar oud was. In 1649 werd Henrietta's vader, Karel I, onthoofd en Engeland werd een republiek onder Oliver Cromwell. Henrietta's moeder vluchtte naar Frankrijk, waar ze haar intrek nam aan het Franse Hof. Ze werd hartelijk ontvangen door haar neefje, Lodewijk XIV. Henrietta werd opgevoed aan het Franse Hof.

[bewerk] Hertogin van Orléans

Toen Henrietta 17 jaar werd trouwde ze met haar neef, Filips I, Hertog van Orléans. Filips was de jongste zoon van koning Lodewijk XIII en de enige broer van koning Lodewijk XIV, op dat moment de koning. De twee trouwden in de Koninklijke Kapel te Parijs op 31 maart 1661. Het huwelijk was een grote mislukking, en Henrietta's man gaf de voorkeur aan mooie mannen, die de strijd met Henrietta aangingen om macht. Er gingen in die tijd vele roddels door de paleisgangen, dat Henrietta een relatie zou hebben met haar zwager, Lodewijk XIV. Henrietta had veel invloed bij de koning, en gebruikte deze invloed om de favoriete mannen van haar man te verbannen van het hof. Die mannen beraamden een plan om Henrietta van het Hof te verwijderen.

Kinderen

Het huwelijk met Filips bracht, ondanks de homoseksuele geaardheid van Filips, toch vier kinderen:

• Marie Louise (27 maart 1662 - 12 februari 1689), trouwde in 1679 met de Spaanse koning Karel II
  

  

  Henriette Anne van Engeland
• Filips Karel (16 juli 1664 - 8 december 1666), werd hertog van Valois, stierf op jonge leeftijd.
• Een doodgeboren dochter (9 juli 1665)
• Anne Marie (27 augustus 1669 - 26 augustus 1728), trouwde met koning Victor Amadeus II van Sardinië

Lodewijk XIV

Lodewijk XIV was erg intiem met zijn schoonzuster. Er werd in die tijd ook gezegd (of geroddeld) dat Lodewijk de echte vader was van Henrietta's twee dochters. Lodewijk was na de tragische dood van Henrietta langer in rouw dan haar eigen man, Filips. Hoe dan ook, Filips was extreem jaloers op zijn vrouw.

De meeste van Lodewijks minnaressen (zoals, Louise de La Vallière en Athénaïs de Montespan) waren hofdames van Henrietta Anne. In feite moedigde Henrietta de relatie van Lodewijk en Louise de La Vallière aan, om de roddels aan het hof over haar en Lodewijk in de doofpot te stoppen.

[bewerk] Latere leven

Vandaag de dag is Henrietta vooral bekend om haar briefwisseling met haar broer Koning Karel II van Engeland, met wie ze een sterke band had. Samen met haar broer hielp ze het opzetten van het geheime Verdrag van Dover in 1670, welke een offensief en defensief verdrag was tussen Engeland en Frankrijk.

Henrietta stierf in het paleis van Saint-Cloud dichtbij Parijs op 30 juni 1670, twee weken nadat het verdrag van Dover was getekend. Ten tijde van haar dood werd er gefluisterd dat Henriette-Anne was vergiftigd door de vriend van haar man, de jaloerse in ballingschap levende Chevalier de Lorraine. Ze kreeg na haar dood de bijnaam Madame nummer één.