Hendrik V van Mecklenburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Hendrik V van Mecklenburg

1479-1552
Hertog van Mecklenburg-Schwerin
Periode 1503-1552 Voorganger Magnus II Opvolger Johan Albrecht I
Vader Magnus II van Mecklenburg-Schwerin Moeder Sophia van Pommeren-Wolgat

Hendrik V van Mecklenburg, bijg. de Vredeklare, (3 mei 1479 – 6 februari 1552) was de oudste zoon van Magnus II van Mecklenburg-Schwerin en van Sophia van Pommeren. Samen met zijn oom Balthasar en zijn broers Albrecht en Erik volgde hij in 1503 zijn vader op als hertog van Mecklenburg. Bij de landsdeling van 1520 kreeg Hendrik het (deel)vorstendom Schwerin toegewezen. In de jaren 1520 vond het protestantisme langzaam ingang in zijn land. Hendrik voerde vanaf 1525 een briefwisseling met Martin Luther, waarbij hij hem om predikers en onderrichters vroeg. In 1526 sloot hij aan bij de Rijksdag van Spiers en werd hij een openlijk aanhanger van de gereformeerden. In 1537 liet Hendrik V door M. Riebling, die was aanbevolend door Martin Luther, een kerkregel, een cathechismus en een bijbel opstellen.

Hendrik was drie maal gehuwd:

• in 1505 met Ursula (1488-1510), dochter van Johan Cicero van Brandenburg
• in 1513 met Helena (1493-1524), dochter van Filips van de Palts
• in 1551 met Ursula, dochter van Magnus I van Saksen-Lauenburg.

[bewerk] Kinderen

• met Ursula
  • Magnus III, hertog van Mecklenburg-Schwerin,
  • Sophie (-1541), gehuwd met Ernst I van Brunswijk-Lüneburg
  • Ursula (-1586), abdis in Ribnitz
• met Helene
  • Filips I, hertog van Mecklenburg-Schwerin
  • Margaretha (-1586), gehuwd met Hendrik II van Münsterberg-Oels
  • Catharina (-1586), gehuwd met Frederik III van Liegnitz.