Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hendrik II van Holstein-Rendsburg, bijg. de IJzeren, (1317 - 1382 ) was een zoon van Gerard II van Holstein-Rendsburg en Sophia van Werle. Hij volgde zijn vader op als graaf van Holstein. Hendrik nam de bescherming op van Jutland, dat zich wou losmaken van Denemarken. In 1357 werden de Holsteinse troepen verslagen door Waldemar IV van Denemarken en diende Adolf, Hendriks broer, Funen af te staan aan Denemarken. De krijgsverrichtingen tegen Denemarken bleven ook de volgende jaren aanhouden. Toen zijn zuster Elisabeth, onderweg voor haar huwelijk met koning Haakon VI van Noorwegen, schipbreuk leed voor de kust van Denemarken, werd zij door de Deense koning vastgehouden, waardoor het huwelijk niet kon doorgaan en de Noorse koning huwde met Margaretha, de dochter van koning Waldemar IV van Denemarken. Toen de Zweden hun koning Magnus II van Zweden in 1363 hadden afgezet, boden zij de kroon aan aan Hendrik, maar die weigerde omdat hij zich te oud en te ziek vond. Na de dood van Waldemar in 1375 maakte hij zich onmiddellijk meester van Sleeswijk, toen hertog Hendrik daar zonder nageslacht was overleden. De Deense vorstin Margaretha trad daar niet tegen op. Hij was gehuwd met Anna ,dochter van Hendrik II van Mecklenburg, en was de vader van:
- Gerard III
- Albrecht (-1403)
- Hendrik, bisschop van Osnabrück,
- Hedwig, gehuwd met Baltasar van Mecklenburg.
