Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Gerard II (III) van Holstein-Rendsburg, bijg. de Grote, (- 1 april 1340) was een jongere zoon van Hendrik I van Holstein en van Heilwig van Bronkhorst. Oospronkelijk was hij voorbestemd voor een kerkelijke loopbaan en zou hij zijn oom Giselbert, aartsbisschop van Bremen, opvolgen. Als 24-jarige werd hij echter enig erfgenaam en nam hij de titel van graaf van Rendsburg aan. Hij stond Erik VI van Denemarken bij in diens strijd tegen de markgraaf van Brandenburg en kreeg als beloning gedurende 3 jaar het genot over Funen. Gerard veroverde Segeberg en Wagenland. In 1315 betwistte hij de voogdij over zijn neef Waldemar, de zoon van graaf Erik van Sleeswijk, met koning Christoffel II van Denemarken. Tenslotte werden beiden voogd. Gerard slaagde er in belangrijke delen van Sleeswijk in te palmen. Na de afzetting van Christoffel II van Denemarken in 1326, werd Gerard aangesteld als gouverneur van het koninkrijk, tijdens de minderjarigheid van Waldemar van Sleeswijk, die koning van Denemarken zou worden. In 1329 keert Christoffel II terug met een leger in Denemarken en blijkt sterker dan Gerard. Daarop volgt in 1130 het verdrag van Ripen, waarbij wordt overeengekomen dat Waldemar afstand doet van de titel van koning, zich terugtrekt in Sleeswijk , terwijl Gerard verder het genot over Funen behoudt en zijn afstammeling Sleeswijk krijgen wanneer Waldemar zonder nakomelingen overlijdt. Na nieuwe gevechten wordt in 1331 een nieuw bestand gesloten en Gerard krijgt nu het genot over Scanië en Jutland, in afwachting van de terugbetaling van de oorlogskosten aan Gerard. Scanië scheurt zich echter spoedig af en zoekt toenadering tot Zweden. Na de dood van Christoffel doet Gerard er alles aan om te vermijden dat Christoffels zoons op de troon zouden komen. Waldemar van Sleeswijk komt opnieuw als koning op het toneel en geeft Gerard in ruil voor zijn steun, Jutland. De bevolking van Jutland is hierover ontstemd en ondertussen vormt zich in Denemarken een partij die ijvert voor de troonsopvolging door Christoffels zoon Waldemar. In 1340 wordt Gerard in zijn bed doodgestoken.
Gerard was gehuwd met Sopie, dochter van Nicolaas II van Werle en weduwe van Waldemar IV van Sleeswijk. Hij was de vader van:
- Hendrik II
- Nicolaas (1321-1397) ,gehuwd met Elisabeth, dochter van Willem van Brunswijk-Lüneburg,
- Adolf
- Elisabeth (1340-1402).
